Hoewel Paul vindt dat ik te veel over eten schrijf ga ik nu nog een stapje verder, ik sluit zelfs foto's bij van wat ik gegeten heb. Ik had dus gereserveerd bij het chique ogende restaurant "me gusta comer" ( Ik houd van eten) De chef zei toen al dat hij een " muy rico" menu zou klaarmaken. Om 7 uur konden we al aan tafel. Er waren maar 7 gasten 6 ervan waren Nederlandstalig (ook de 's middags ontmoete Belgen waren present.) Ik wil niet zeggen dat het het allerlekkerste eten was dat ik op een Camino gegeten heb, het was wel het best verzorgde ( Zeker vanuit haute cuisine perspectief ( vandaar de foto's) Als eerste voorgerecht een soort crème met tonijn, als tweede de hier veel geserveerde Caldo Gallegosoep, daarna varkenslapjes in sinasappelsaus, als toetje koffieflan en daarna nog koffie en een keus uit 3 likeuren en dat voor 13€ (inclusief wijn) De chef wilde wel graag horen dat het allemaal heel lekker was.
Ik zat dus met Han, Elly en Cinty aan tafel, het was op zich wel gezellig, maar zoals al wel te verwachten was Cinty wel weer zeer duidelijk aanwezig, ze draaide het gespreksonderwerp steeds zo naar zichzelf toe dat het gesprek elke kant opvloog.Toen Elly me iets vroeg en ik daarop aan het antwoorden was "batste" zij daar meteen over/door heen met een volgens haar leuke opmerking. Ik heb wel gezegd dat ik.me eraan ergerde dat zij zo nadrukkelijk aanwezig is en zeker op deze manier. Zij zei dat ze dat al wel vaker had gehoord.
Intussen is het in de herberg aardig druk geworden, ik geloof dat alle 24 bedden bezet zijn. Er zijn ook een aantal fietsers.
Morgen is de meest voor de hand liggende bestemming Asturianos, na ongeveer 25 km, als je daar geen bed vindt, moet je nog een km of 13 verder naar Puebla de Sanabria. Er zijn of 6 of 10 bedden beschikbaar, maar de herberg zit in de gemeentelijke sporthal, ze zijn enigszins flexibel met matrassen op de grond.
Zoals gebruikelijk beginnen de eersten al om een uur of 6 te rommelen met hun rugzak. Ik begin ook een kwartier later. Tegen 7 uur stap ik op, de Zuidkoreaan, de Italianen, Pedro en de 2 Oostenrijkse broers zijn dan al vertrokken. De vorige keer heb ik, na overvloedige regenval en advies van de hospitalero de asfaltweg gevolgd. Die route is aanmerkelijk korter dan het pad. Omdat ik de andere keren de Italianen en de Oostenrijkers altijd wel inhaalde als ze rusten is dat vandaag niet het geval, ik vermoed dat ze de weg gevolgd hebben. Het pad is in ieder geval een heel stuk mooier dan het eindeloos de witte lijn volgen.
Het landschap is weer zeer gevarieerd, soms een weidse vlakte, soms weer bos
De eerste uren is het bewolkt en tamelijk fris, twee mannen halen me in aan hun tempo te zien, gaan zij mogelijk door naar Puebla de Sanabria. Vlak voor Mombuey ( Na 9 km) is een restaurant open daar kan ik ontbijt nemen. Even na negenen kom ik in Limburg, de supermercado's gaan pas om 10 uur open. Ik wil nieuwe "noodvoorraad" aanleggen. Een uur wachten doe ik niet, dus maar de Panaderia.
Objectief gezien gaat het lopen best wel goed, toch heb ik het gevoel dat het niet helemaal soepel loopt, mogelijk ook door het idee dat ik misschien geen bed vind ( al besef ik.dat die kans erop heel klein is)
Op een bepaald moment komen een man en een vrouw me tegenmoet op een rotsachtig breed pad. Aan de manier waarop de man met zijn stok zwaait kan je zien dat hij niet goed ziet. Ze hebben ook 2 honden bij, een ervan ziet er wel heel leuk uit. Dat neemt niet weg dat hij me, net nadat ik hem.gepasseerd ben,in mijn hak bijt. Als ik hard gil, rent hij weg.
Even later kom ik een boer tegen die zijn hond en zijn koe uit laat. Eerst komt de koe, die wat bang voor mij lijkt te zijn een 100 meter erachteraan komen de boer met zijn hond. De koe weet blijkbaar de weg. Na Cernecillas neem ik even pauze, eet een bij de bakker gekochte koek. Dan is het 11 uur geweest en heb ik nog een km of 9 te gaan. In het volgende dorpje zie ik een kraan, ik vraag aan een vrouw of dat water drinkbaar is. Zij zegt van wel, maar vervolgens komt er geen water uit. Zij zegt dat ik wel aan kan bellen bij het huis waar ik net voor sta, een vriendelijke man vult mijn fles. In zijn tuin hangen Nepalese gebedsvlaggetjes en ja hij is in Nepal geweest, hij "loves the mountains"
Tegen een uur kom ik aan in Asturianas, ik zie dat er een winkeltje is, dus daar eerst maar even heen. Ze hebben niet heel veel. 0m 10 over 1 ben ik bij de herberg. Alle mensen die ik er verwacht zijn er ook, dus ik ben nr 7. Er staat al een matras op de gang. In de slaapkamer staan 3 stapelbedden. De sporthal ligt in een groene omgeving, genoeg gelegenheid om buiten te zitten. In de bar kunnen we vanavond eten. ( weet nog niet of er in het dorp ook een restaurant is)
Gisteren heb ik trouwens alles geregeld voor mijn thuisreis en verblijf in Barcelona ( trein, Flixbus, hotels en kaartjes voor de Sagrada Familie en Park Guell. Op 28 mei kom ik 'avonds weer in Leeuwarden aan.Dan ben ik op mijn verjaardag thuis en kan dat feest toch doorgaan.

Geschreven door Caminotoon