Vanmorgen om half 9 konden we ontbijten. Er stond een uitgebreid ontbijtbuffet klaar. Aan alles is te merken dat dit hotel gericht is op veel meer gasten : het aantal kamers, de grootte van de eetzaal, her overdekte, verwarmde zwembad etc. Om kwart over 9 gaan we weer op pad voor onze laatste wandeldag met rugzak. We nemen niet de kortste weg, maar zullen af en toe uitwijken naar de E9 (het Europese kustwandelpad) Meteen 100 meter na ons hotel staat de eerste rood-witte markering. We gaan rechtsaf, richting zee. Van begin af aan is duidelijk dat dit een relatief lange omweg is. Over de weg was het 1 km tot de herberg. We lopen nu minstens anderhalve km en komen zo'n 500 meter voor de herberg weer uit. Van de gelopen 1500 waren misschien 300 meter interessant : een mooi uitzicht op Tapia met de zee op de voorgrond. Een aantal keren zoeken we zo de zee op. Dat waren veruit de mooiste stukken van vandaag, het land was veel minder interessant, veel landbouwgrond met veel net ingezaaide/ geplante mais. Af en toe zien we nog weilanden met hoog gras en veel bloemen. Een keer moeten we naar beneden naar een strandje, aan de andere kant gaan we weer omhoog over een smal paadje door bos en hoog gras. Naar ons gevoel ging het pad de verkeerde kant op, dit was gelukkig niet het geval. De mooiste passage komt een paar km verder, we komen uit bij een punt een stuk boven de zee. Het barst er van de gele brem. We moeten verder in de richting van een strandje een eindje verder, maar daar ligt nog een inham met steile rotswanden voor. Wij moeten die dus bovenlangs passeren. In het begin loopt er nog een duidelijk paadje. Omdat het pad door wortels en oneffen grond, zeker langs een redelijk diepe kloof wat "tricky" is, lopen we maar weer terug in de richting van waar we kwamen. Er was nog wel een heel vaag spoor te zien van een vervolgpad door de brem. Als we weer op het bredere pad zijn en een stukje terug zijn gelopen, zien we sporen door het hoge gras die ook boven langs de inham lopen. We nemen de gok dat we er zo ook komen. Al spoedig zien we het strandje weer, als 3 mountainbikers van de andere kant komen, weten we zeker dat we ons doel zullen bereiken.
Na deze alternatieve route volgen er niet zo veel meer die me erg zinvol lijken. Een omleiding komt na een paar honderd meter weer uit op de weg. De laatste een km of 3 voor de brug naar Ribadeo zou 3 km extra lopen betekenen en dat is wat te veel van het goede. Het laatste uur lopen naar Ribadeo is eigenlijk tamelijk vervelend. Geen goede afsluiting van onze wandelwegen dus. Gelukkig gaan we morgen nog zonder rugzak naar het kathedralenstrand en woensdag een stuk langs de kust bij Santander lopen.
In Ribadeo lopen we eerst de priveherberg in, daar zien we niet meteen iemand. Omdat we 2 nachten hier blijven, gaan we ook maar even informeren bij het pension waar ik vorig jaar sliep. Daar kost een kamer €40,(, incl. ontbijt) maar 10 € meer dan in de herberg. (die ook van de pensionhouder blijkt te zijn) We kunnen koffie maken als we willen, gratis wordt onze kleding gewassen en gedroogd.
We komen tot de conclusie dat de eerste helft van de Camino del Norte mooier was dan de tweede. Minder asfalt en veel meer stukken echt langs de kust.
''s Middags en 's avonds het stadje verkend, bij een Italiaans restaurant heerlijke lasagna gegeten, (Aukje vegetarisch, ik met kip)

Geschreven door Caminotoon