Ik doe het vanmorgen rustig aan, sta niet zo vroeg op, neem een uitgebreid ontbijt, schrijf aan mijn verslag etc. Tegen een uur of 12 ga ik er toch maar even op uit. Ik ga in de richting van San Marcos, vroeger een hospitaal nu zoals zoveel grote, mooie, oude gebouwen door de Spaanse overheid in gebruik genomen als parador voor mensen met veel geld. Ik loop nog even een sportwinkel en koop een paar merinowolsokken, die redelijk dun zijn, goed droog zouden moeten kunnen blijven en die ik eventueel ook nog onder andere sokken zou kunnen dragen. Ik verloop me nog regelmatig, kijk niet consequent op de kaart want dan moet ik steeds mijn leesbril voor de dag halen. De rivier stroomt erg snel, de regen van de laatste tijd heeft daar wel een belangrijke rol in gespeeld.
De parador ziet er mooi uit, gevel is in renaissancestijl. Beelden hebben wel veel geleden van de luchtverontreiniging. In een groot overdekt winkelcentrum is ook een supermarkt daar haal ik een flesje water en trakteer mezelf op een doosje met 5 bonbons. Daarna verder in de richting van het museum voor moderne kunst. Het gebouw met zijn veelkleurige glaspanelen valt wel op, maar ik vind het niet bijzonder mooi. Van binnen moet het wel mooi en functioneel zijn Dat heb ik niet gezien, want het museum gaat pas om 5 uur weer open (het is nu half 3) ik loop langzaam terug naar het centro medico, waar ik ruim op tijd aankom. Ik word om een uur of 4 geholpen, door een verpleegster en wederom een stagiaire. De verpleegster is ter zake kundig en wil ook van alles uitleggen, zij spreekt alleen maar Spaans en dat is wel lastig, maar we komen een heel eind. De teen ziet er nu echt veel beter uit, veel minder rood. Het loshangende vel wordt nu met een scherp mesje weggesneden en er komt weereen nieuw verband op. Als ik vraag wat ik moet doen als de huid dicht is om te voorkomen dat ik weer blaren krijg, zegt ze dat ik als ik maar enige rirritatie voel of rode plekken zie, een soort seconden Skin/compeed erop moet plakken. Ik krijg een groot vel mee waar ik naar behoefte een stuk af kan knippen.
Ik bel met Brigitte en Aukje. Op de Norte blijkt het mooi weer te zijn, zelfs blauwe luchten. Vandaag heeft ze met een jonge Duitse gelopen, morgen doet ze dat voor een deel weer; 37 km is voor haar te veel.
Geart blijkt morgen een sollicitatiegesprek te hebben, bij Essent of Eneco, aan de deur verkopen van energiecontracten. Ik weet niet of dat wel iets voor hem is, maar het is goed dat hij het probeert. We hebben nu geskypt, morgen bellen we wel weer, Aukje kan mij niet verstaan, verbinding is wat haperend.
Vanavond ga ik zelf koken, ga dus naar de supermarkt , koop ui, champignons, courgette en wat gehakt. In het pension is wel rijst, olie etc. Tegen een uur of 6 begin ik, moet wel het een en ander bij elkaar zoeken, zie het zout daarbij over het hoofd, denk dat in die grote pot wat anders zit. Het smaakt wel redelijk, ik houd wel veel over. Ik bied het twee Duitsers aan, die net tomatensalade aan het maken zijn, zij zullen wel zien. Na een half uur ga ik terug om de pannen schoon te maken. Het eten staat er nog, ze hadden genoeg aan hun salade. Als ik het eten dan maar weg wil doen, komt net de pensionista binnen. Zij doet het in een plastic bakje in de koelkast. Dat wordt wel opgegeten, zegt ze.
Even na zevenen ga ik naar de stad, wil nog even naar het toeristenbureau, om te informeren naar rondreismogelijkheden in Noord Spanje en de mogelijkheid om toch met de bus vanaf het vliegveld te komen.
Ik word overvallen door een stortbui. Van alle kanten stroomt het water van de schuine straten naar de afvoerputje. Ik kan mijn voeten onmogelijk drooghouden. De VVV blijkt ook verplaatst te zijn, daar ben ik dan ook niet meer heen gegaan. Ik schuil wel even onder een overkapping ga even een cafeetje in waar ze allerlei lekkers met chocola hebben, wil eventueel hier wel churros proberen. Het zit er echter bomvol. Ik kan beter zo snel mogelijk naar mijn kamer om mijn voeten te drogen. Vanwege de vele plassen heeft het ook geen zin om te wachten tot het helemaal ophoudt met regenen.
Ik droog mijn voeten zo goed mogelijk met handdoeken.
Ik bel even met Henri, hij komt met de taxi, het boekje van Zaal was niet meer te krijgen. Tineke heeft een ander reisboek over Noord Spanje gekocht.

Geschreven door Caminotoon