Het is nu kwart voor 6 en ik zit in de zon voor de private herberg in Celorio, 5 kilometer na Llanes.
Vanmorgen om kwart over 8 zijn we vertrokken, hebben afscheid genomen van Otto en Elisabeth, die vandaag naar Santander gaan.
Het ziet er nog een beetje grijs uit als we vertrekken, ik doe mijn hoes maar om de rugzak. Het is echter droog, al snel worden alle voortekenen gunstiger, de bergen van de Picos zijn vandaag te zien, de temperatuur is aangenaam. Als we na een paar kilometer de zee weer zien breekt de zon door.
We moeten weer een aantal buffones gepasseerd zijn. Omdat de golven weer niet zo krachtig zijn, spuiten ze niet. Als we een groot gat passeren, horen we daarin wel het geluid van de branding.
We lopen bijna steeds over een aangenaam, breed wandelpad, af en toe onderbroken door wat meer rotsachtige stukken of zeer korte modderpassages. Een paar keer lopen we door de bewoonde wereld over asfalt. In het dorpje Andrin missen we de juiste afslag en maken een omweg van een kleine kilometer. Na dit dorp komen we weer bij de zee. We nemen hier een zijpaadje dat naar een uitzichtstoren leidt. Vandaar heb je een heel mooi uitzicht op heel de kustlijn. In de verte zien we Llanes al liggen. We nemen echter niet bepaald de kortste weg. Wij gaan nog een heel eind omhoog en lopen ruim 3 km over een panoramaweg met mooi uitzicht op Llanes en de zee. Ook nu lopen we over een mooie onverharde weg. Rond kwart over 12 lopen we Llanes in. We kopen wat brood en een blikje tonijn dat we bij de haven opeten.
Bij de haven liggen grote betonnen blokken, die beschilderd zijn "Los cubos de Memorial" Ziet er wel aardig uit. Daarna gaan we verder langs de kust. Ik ben benieuwd of ik de plek zal zien/herkennen waar ik met Henri heb gestaan. Na een anderhalve kilometer meen ik iets te herkennen. De formaties van de rotsen in de zee en vooral een rond bouwwerk herken ik nog, daar zijn we over een muurtje geklommen.
Nu is het nog een kilometer of 3,5 naar Celorio, deze keer hebben we gereserveerd. We maken nog een korte omweg, die veel mooier moet zijn dan de gepijld route. Het is inderdaad heel mooi hier, weer een paar mooie strandjes.
Wij lopen steeds in de zon,ik draag vandaag voor het eerst mijn zonnehoed. Boven de bergen hangen wel steeds dreigende wolken.
Tegen half 4 komen we aanan in de herberg. We betalen 15 euro voor een bed, maar krijgen daarvoor wel een tweepersoonskamer met 2 bedden. Het grootste voordeel is dat je elkaar 's avonds en ' s morgens niet voortdurend in de weg staat bij het uit - en inpakken van je rugzak.
Vandaag was het tot dan toe een prima dag: een mooie omgeving, een lekker lopend pad, prima weer, aangenaam gezelschap (al had dat laatste natuurlijk nog beter gekund)
In de douche zie ik opeens dat ik een blaar heb bij mijn kleine teen( tussen twee tenen) de huid is er af. Ik heb daar onder het lopen weer niets van gemerkt.
Ik heb er wat blarenpleister opgedaan en die goed ingetaped. Hopelijk blijft dat de komende dagen goed zitten. Daarna naar huis gebeld, Aukje is vandaag weer begonnen met werken. Gelukkig was het niet heel druk.
Ik loop nog even naar de supermarkt en het strand. Koop wat brood, chorizo en kaas voor morgen het ontbijt of onderweg.
We eten samen met Pam en Robby, de laatste weet voor morgen een leuke herberg, die helemaal gebouwd moet zijn van speciaal Fins hout. We hebben daar gereserveerd. Het is maar 18 kilometers.
We eten een menu van 11 euro, althans zo noemen ze het. We krijgen alleen een bord eten voorgezet, geen voorgerecht of toetje en geen wijn of water (al werd de Radler niet berekend) Het eten was op zich wel gezellig, Robby vertelde over zijn werk als jongerenwerker in Limerick ( Ierland) Wel werd weer duidelijk dat Andrea een stuk beter te genieten is, als je alleen met haar bent. In gezelschap trekt ze een gesprek wel heel erg naar zich toe.
Morgen wordt wel spannend, hoe zal mijn blaar zich houden?

Geschreven door Caminotoon