Tegen achten zitten we aan het goede ontbijt. Van Lina krijg ik een app, die je voor noodoproepen kan gebruiken, als je op een knop drukt, krijg je meteen verbinding en wordt je preciese lokatie doorgegeven. Dat vindt Aukje ook wel een goed idee voor straks als ik alleen onderweg ben Nuis natuurlijk de vraag wat we gaan betalen. We besluiten om 25 euro per persoon te betalen. Dat staat wel in verhouding tot andere prijzen die we hier betalen. Als we een paar minuten onderweg zijn komt een meisje ons achterna gerend: ik heb mijn stokken laten liggen.
San Sebastian ligt aan zee we moeten dus naar beneden. We moeten toch eerst nog een redelijk steil stuk naar boven dan door een bos zonder dat we het idee hebben dat we zo vlak bij een grote stad zitten. Via een steile trap komen we vrij abrupt de stad binnen.
Mijn binnenzolen verschuiven steeds naar achteren in mijn schoenen, ik voel ook wel iets in mijn voorvoet. Aukje dringt erop aan om op internet te zoeken naar een schoenmaker. Dat bleek een goed plan, want een paar honderd meter verder blijkt er een te zitten. Hij heeft hele goede binnenzolen, zegt hij. Ik koop ze maar en hoop dat die niet verschuiven. We nemen een pauze bij een bar waar we koffie en jus d'orange nemen. Als we weer vertrekken, zien we Lina weer. Ze loopt met ons mee, maar vraagt al snel of ik zeker weet dat we goed zitten. Er staan hier niet zo veel pijlen, maar we moeten langs de "Playa de la Concha" dus als we de kust volgen, kan er niet veel mis gaan. Het uitzicht op zee en het strand is mooi. Als we bijna voorbij het strand zijn, raken we in gesprek met een Duits stelletje. Hij draagt een rugzak en trekt nog een zak op twee wieltjes. Zij hebben tot nu toe veel pech, konden gisteren niet in Irun komen, zijn dus maar hier gestart. Tot overmaat van ramp gingen vanmorgen ook de schoenen van haar onherstelbaar kapot, zodat ze nu nieuwe schoenen gekocht heeft (en wat Aukje even later hoorde ook al blaarverschijnselen vertoonde) Na een paar kilometer komen we bij een steile trap, hij tilt het karretje op(waarin kampeerspullen blijken te zitten) en sjouwt het de trap op. Dit gaat nog wel, maar ik vraag me af hoe hij dat gaat doen bij een vervelende afdaling met gladde en hoge afstapje terwijl hij niet goed kan zien waar hij zijn voeten neerzet.
Intussen zijn wel een uur of 3 onderweg en dan staat er een bordje dat Orio nog 13,4 kilometer is.Dat belooft dus toch nog een lange dag te worden. We gaan steeds op en af over asfalt en soms paden, die meestal niet erg gemakkelijk lopen. Het landschap blijft mooi, maar zeker op de paden moeten we vooral op onze voeten letten. Op een stuk doet de route ons aan de Incatrail denken, er is een pad gemaakt met platte rotsblokken. Even na enen stopten we voor een uitgebreide etenspauze daar zijn we allebei wel.aan toe. Met mij gaat het daarna wel weer prima, bij Aukje zit de rugzak niet zo lekker en ze heeft wat last van een teen.
De op bordjes aangegeven afstanden lijken niet altijd met elkaar in overeenstemming, soms vallen ze mee, soms tegen
Uiteindelijk komen we tegen 4 uur in de herberg aan, we hebben toch zeker wel weer 20 kilometer gelopen. De herberg ligt wel mooi, met uitzicht op de bergen. We betalen hier ook 25 euro per persoon voor een slaapplek, avondeten en ontbijt. Hier slapen we echter in een slaapzaal met zeer weinig ruimte tussen de bedden
Mijn nieuwe binnenzolen zijn goed blijven zitten.
Terwijl ik binnen zit komt Lina aan, zij is een kilometer of 5 voor de herberg gevallen en heeft wat last van haar voet. Zij heeft geen open wonden of een duidelijke blessure, maar is wel in tranen als er geen plek meer is in de herberg. Zij wordt met een auto naar een camping gebracht waar iedereen die geen plek vindt in de herberg in een grote tent ondergebracht wordt.
Het is wel een Duitse rampdag, want even later komt het Duitse stelletje. De as van hun karretje is gebroken. Dat kon ook niet goed gaan, zoals we onderweg al een paar keer tegen elkaar zeiden als we bij een rot(s)passage kwamen. Zij liep intussen op haar sandalen.
Wij eten om half 8 in een tuinhuisje, ik vond het eyen niet geweldig, m.n het hoofdgerecht was niet bepaald vullend : alleen wat groente en een stukje vis.

Geschreven door Caminotoon