Om een uur of half 9 zitten we aan het ontbijtbuffet, is wel prima, maar is naar mijn idee niet helemaal een buffet, je kan maar deels pakken wat je wil. Je krijgt een glaasje sinaasappelsap, een paar sneetjes brood ( die kunnen we natuurlijk wel bijvragen) Bij het afrekenen geeft het meisje van het hotel nog wat tips, we passeren onderweg naar Cangas de Onis een afslag naar een mooi uitzichtspunt.Mirador Llebas.
Het is vanmorgen bewolkt, maar onder het rijden wordt het wat lichter.
Als we boven de wolken zijn, stoppen we om wat foto's te maken. Een paar honderd meter verder nog een keer omdat we daar beter zicht hebben op de fraaie wolkendeken. Boven op de pas, ....Gloria, loopt een weggetje omhoog naar de Mirador. Er staat dat er geen auto's in mogen, dus wij gaan die 2 kilometer maar lopen. We worden al snel ingehaald door een paar auto's, de asfaltweg is dan ook prima te berijden. De uitzichten boven zijn weer mooi, de zon schijnt inmiddels volop. Na ruim een uur zijn we weer bij de auto. Het wordt wel weer een tijd om de inwendige mens te versterken. We kopen een brood bij de panaderia in een dorpje en eten dat op op het dorpsp!ein. Ook de auto heeft wel behoefte aan brandstof. Benzinestations zijn in dit gebied echter maar dun gezaaid. Er staan nog 2 streepjes op de meter, volgens een ander metertje zouden we daarmee nog 160 km kunnen rijden. Dit metertje loopt echter op tot 170, dit komt waarschijnlijk doordat we bijna steeds naar beneden rijden en het aantal kilometers dat je nog kan rijden gebaseerd wordt op het huidige gebruik. We rijden nu naar Cain waar het "Senda de Cares" begint. Dit pad hebben we 30 jaar geleden ook gelopen met Henri, Tineke, Floor en Freek. Ik herinner me vooral de tunnels in het begin en de prachtige, smalle kloof en grillige steile bergwanden verderop.
Het begin van het pad herinner ik me nog, de in de rotswand geboorde tunnel met af en toe open zijkanten met balustrades en uitzicht op de snelstromende rivier in de smalle kloof. Wat ik gevreesd heb, komt uit, de paden door de tunnels zijn nat, door het druipende water en drogen in de schaduw ook niet snel op. In het begin kan ik wel naast en over de plassen stappen, dat lukt na een maand meter of vijfhonderd niet meer. We draaien maar om, met sandalen is dit niet te doen. Ik ben wel blij dat ik dit weer een keer terug heb gezien. We rijden weer terug over het zeer smalle bergweggetje. De omgeving blijft prachtig, het massief doet me sterk denken aan het Sellamassief in de Dolomieten. In Cangas de Onis, gaan we eerst op zoek naar een benzinestation, dat lukt niet zo snel.
Het 's middags gereserveerde hotel vinden we redelijk snel. Pas na zessen komen we aan. We gaan nog even naar de supermercado en een wederom door een Chinees gedreven uitdragerijwinkeltje, waar we voor Henri een nieuwe leesbril kopen.
Terug in het hotel ga ik snel in de douche en ga mijn voeten verzorgen. de blaar ziet er nog ongeveer hetzelfde uit als gisteren, dat is wel even een kleine teleurstelling.
Tegen negen uur gaan we eten, was behalve het stoofvlees niet zo geweldig lekker maar voor 10€ p.p. inclusief een liter wijn mogen we toch niet klagen.
Tegen 7 uur belt Aukje, zij moet om half 8 naar een vergadering en daarna de nachtdienst in, tussendoor moet zij dan nog naar huis om de hondjes uit te laten. Dan is het toch wel een extra belasting dat ik hier zit. Met Hielke gaat het niet zo goed, heeft steeds meer moeite met overeind komen. Aukje heeft medicijnen gehaald, hopelijk helpen die, zodat Aukje zaterdag onbezorgd naar Berlijn kan gaan.
De hele avond probeer ik al Brigitte te bellen, wij zullen morgen in Oviedo aankomen en moeten wat dingen afspreken. Pas om 10 uur lukt het. Ze is vandaag al in Oviedo aangekomen, heeft al voor 2 nachten een bed op een driepersoonskamer . We spreken af dat ik via Booming.com zal proberen daar nog een kamer voor Henri en mij te regelen en dat we elkaar als we elkaar niet eerder treffen om 6 uur bij de kathedraal zullen zien. In pension Romero is geen kamer meer vrij. Ik boek dus voor 2 nachten in een ander hotel, vlak blij het centrum.

Geschreven door Caminotoon