Gisteren werd het merkbaar drukker, ik wist dat het vanaf Tui nog drukker zou worden, omdat je als je daar start een wandeldiploma krijgt. Nu is het effect nog groter omdat veel Spanjaarden komende week vakantie hebben en mooi in een week naar Santiago kunnen lopen en daar dan op of rond Pasen aankomen.
Gisterenavond hebben we in de bar onder het hostel gegeten en zijn daarna nog even de stad in gelopen o.a naar de aardige katedraal, die ik niet van binnen heb bekeken ( entree betalen om de kerk in te mogen?)
Terug in het hostel zegt een man dat ik zijn gereserveerde bed heb ingenomen. Er stonden 2 stapelbedden en een laag bed, ik vond het al vreemd dat 3 van de 4 stapelbedden bezet waren toen ik aankwam. Nu zie ik een klein papiertje op de muur geplakt. Ik mag het bed wel houden zegt hij. Als ik vraag of hij dat meent, zegt hij dat de oudste het bed mag hebben. Met 73 win ik.
Slaap redelijk ondanks de harde muziek in de stad die zeker tot 2 uur door gaat.
Om 7 uur sta ik op, om kwart over 8 komt Linda, om half 9 vertrekken we en zien de eerste andere wandelaars passeren. Vandaag zullen we volgens Gronze, weer veel over asfalt lopen. Dat blijkt inderdaad wel te kloppen, maar we hebben ook wel wat aardige bospassages. De grote tegenvaller is toch de grote volksmassa die we vaak voor en achter ons zien lopen, heel veel jongeren, die bijna allemaal met geen of een kleine dagrugzak lopen Een hele tijd lopen we achter een groep van 13 mensen aan, die ook ongeveer hetzelfde tempo als wij lopen dus passeren zit er niet echt in. ( Het goed fotograferen daarvan lukt niet, wanneer ik eindelijk zo ver ben dat ik kan afdrukken zijn de mensen al bijna uit beeld gelopen)
Het "dieptepunt" komt na ongeveer anderhalf uur lopen. In de eerste bar zitten zeker 100 mensen. Linda heeft wel zin in een kop koffie, voor mij hoeft het niet zo. Ik ga toch maar mee. Linda gaat in de rij staan, na een kwartier ga ik maar eens kijken hoe ver ze gevorderd is, ze is nog steeds niet aan de beurt. Ik zeg dat ik verder ga, want dit is niks. Zij wil niet alleen hier blijven en stapt dus ook maar uit de rij. Een paar km verder komen we bij een splitsing, de oorspronkelijke camino gaat over een groot industrieterrein. Bijna iedereen neemt alternatieve route, die wel aardig is, loopt door het bos tot we weer in de bebouwing komen. Bij een paar bankjes in het bos staat een bestelbusje waar je weer versnaperingen kan kopen. Bijna iedereen stopt hier ook. Ik eet en drink hier wat van mijn eigen spullen.
Linda moet intussen nodig een sanitaire stop maken, maar wil hiervoor niet het bos in. Bij een volgende afslag naar een bar gaat zij daarheen. Ik loop verder straks spreken we nog wel iets voor vanavond.
O Porrino blijkt een redelijk grote stad te zijn, het deel waar ik doorheen loop is niet zo bijzonder, misschien is het oude centrum leuker. Dat zie ik vanavond wel. Mijn hostel Senda Sur is prima, een aardig nieuw gebouw met een eigen slaapcabine.
Ik kijk naar de Ronde van Vlaanderen op mijn mobiel en zie Pogacar overtuigend winnen.

Geschreven door Caminotoon