Ook vandaag staan we weer om kwart over 6 langs onze bedden.
Op het tafeltje in de keuken ligt een pakje klaar. Mijn kadootje van Brigitte, niet geheel onverwacht zit er er een tablet chocolade in.
De eerste stukjes eet ik meteen maar bij mijn brood op.
Om 10 voor half 8 kunnen we vertrekken, echter niet voordat Brigitte voor de herberg Happy Birthday heeft gezongen.
Na zo'n 2 kilometer komt de plek waar de noordelijke en zuidelijke routes zich scheiden. We zouden eigenlijk de langere en mooiere noordelijke route gelopen hebben, maar omdat we ook nog nog graag naar Finisterre willen en ik de laatste dag van de Via de la plata met haar wil lopen gaat dat niet lukken. Tegen negen uur gaat de telefoon, Aukje belt om me te feliciteren, hartstikke mooi. Ik heb Brigitte uitgelegd wat "tuut oppe snuut" betekent, ze zegt dat ze deze uitdrukking net als "(dikke) knuffel" in Duitsland in gaat voeren.
Intussen begint het al snel te regenen en dat blijft lang aanhouden.
Ik doe mijn regenbroek maar aan, mijn camera, tablet en telefoon maar in mijn rugzak. ( Ook van vandaag zijn er dus niet zo veel foto's)Achteruitkijkend zien we Lugo al snel weer verdwijnen.
Na een kilometer of 10 komen we bij een bar, waar ik een grote café con leche en tostados met marmelade neem. We betalen belachelijk weinig hiervoor 1,50 p.p.
Net als gisteren geeft de wandeling van vandaag niet meer het karakter van een bergwandeling. We moeten soms wel een paar hellingen op, maar bergen zijn vaak niet te zien. Veel grond is niet ook in cultuur gebracht.
Na nog een koffiepauze na19 km, stopt de regen, we krijgen ook weer meer uitzicht op bergen
Tegen half 3 zitten onze 27 km van vandaag er weer op . We slapen in een wat duurdere privéherberg waar we vanavond ook eten en morgen ontbijt hebben. Rond half 4 belt Jan nog op, mooi dat hij aan mijn verjaardag denkt ( daar kan ik een voorbeeld aan nemen)
's Middags doen we een potje scrabble, ik met Nederlandse, Brigitte met Duitse woorden. Is wel wat lastiger dan normaal.
Rond 7 uur gebeld door de familie, heb met alle 3 gesproken, was leuk om hun stemmen te horen. Er is zelfs voor me gezongen en "pake zal ik nog steeds wurren" .
's Avonds eten we in de herberg, elke dag wordt er paella gemaakt, pas vlak voor het eten zie ik dat er alleen maar zeevruchten in zitten. Smaakt wel redelijk, al wordt het op het laatst wat droog en is het een heel gevecht om de gambas te "pellen".
Tegen kwart over 9 ga ik naar de slaapzaal, zoals bijna alle anderen. Aan mijn verjaardag komt zo een einde.

Geschreven door Caminotoon