Vannacht waren we maar met zijn vieren in de herberg. Ik ben met James gaan eten in hostal Tu Case, het prima menu kostte maar €9. Ik heb goed geslapen.
Uiteindelijk heb ik besloten om voor de gemakkelijke weg te kiezen, volgens de hospitalero kunnen we het beste de weg volgen, volgens de hospitalera echter is het pad vrij duidelijk en goed gemarkeerd. Ik weet nog dat de klim via de weg zeer geleidelijk omhoog gaat, Zelfs met mijn blessure, die ik voor het eerst in Requejo merkte, kwam ik in 2015 nog gemakkelijk boven. Na de top heb ik toen in Padornelo een taxi gebeld.
Ik vertrek even na 7 uur samen met James, die ook de weg zal volgen, een paar honderd meter voor ons lopen de 2 Oostenrijkers, die gisteren nog bezwoeren dat zij he pad zouden nemen. James zegt dat ik rustig mijn eigen tempo kan lopen, na een half uurtje doe ik dat en laat hem achter. Via de kilometerpaaltjes kan ik mijn tempo prima bepalen. In een dergelijke klim kan ik bijna mijn normale snelheid halen. In een kilometer of 6 stijgt hij 360 meter. Ik haal de Oostenrijkers in, zij nemen hier een afslag naar het pad. Ik meen me deze te herinneren, ik moest een meter of 500 het pad volgen, om 100 meter weg te vermijden. Nu is het blijkbaar anders want ik zie ze later niet meer. Op de prima weg rijdt bijna geen auto, parallel eraan ligt kilometers lang de snelweg.
Veel sneller als verwacht zie ik de tunnel waarin de snelweg verdwijnt, er staat weer een pijl, ik heb het vermoeden dat ik dat pad de vorige keer genomen heb, het maakt een grote bocht onder de snelweg door. Ik blijf op de weg en moet een andere, 450 lange tunnel door. Een kilometer verder kom ik in Padornela, de eerste bar is nog dicht, ik weet dat er nog een tweede is. Is wel duurder dan normaal. Ik neem een redelijk uitgebreid ontbijt, de helft van de bocadilla laat ik inpakken voor vanmiddag. Het uitzicht op de berg met de windmolens is erg mooi de top is helemaal heel en lila gekleurd. Als ik tegen 10 uur weer vertrek loopt James voor me, is in de eerste bar geweest, ging net open. Omdat het nog maar een km of 7 is, zeg ik dat ik wel in zijn tempo kan lopen. Na een anderhalve km staat er een duidelijke markering die van de weg af voert. Volgens mij hebben Brigitte en ik in 16 dat pad genomen. James denkt aan de hand van zijn app dat hij beter de weg kan nemen. Hier scheiden onze wegen zich toch. Al snel blijkt dat dit het pad is dat ik vorige keer ook heb genomen, gedurende een.meter of 300 is het pad ook een klein stroompje, ik moet steeds van rotsblok naar rotsblok of steen stappen. Als het veel geregend heeft moet dit wel een moeilijke passage zijn. Het pad is mooi, voert door bos. Tegen half 12 ben ik in de herberg.De Italianen zijn er ook bijna. Beneden zijn 4 bedden, boven een stuk of 12. De Italianen nemen 2 bedden beneden (waarschijnlijk vanwege het snurken) ze slapen nu in de keuken, de gemeenschappelijke ruimte.
Ik denk dat James ergens in een privésfeer een bed gehuurd heeft, hij zei dat hij er wel voor zou zorgen niet bij de Italianen en de Oostenrijkers terecht te komen. De Koreaan is ook niet op komen duiken.
Ben even naar het dorp geweest, dat is ongeveer een km lopen. Vanavond ga ik nog een keer op en neer en maak zo wat extra kilometers. Van 2015 herinner ik me nog dat het lopen toen erg moeilijk ging en dat ik in de arm van Orty naar beneden ben gelopen.
Er ontstaat enige commotie als een Spaanse fietser aankomt en op allerlei vrij zijnde bedden spullen gaat leggen om voor andere fietsers bedden te reserveren. Dat is in strijd met alle regels die in publieke herbergen gelden : zo reserveren kan niet, fietsers krijgen volgens de regels pas na 5 uur een bed ( zij kunnen gemakkelijker naar een andere herberg) Bij deze groep zijn dan ook nog wat elektrische fietsers. De Duitse "missionaris", die ook weer is komen opduiken, heeft gezien dat de man zo de bedden reserveerde en stelt voor om de paar bedden die nog vrij zijn voor wandelaars die nog onderweg zijn te reserveren. Van mij mo.gen we ook de hospitalero bellen, zij heeft haar telefoonnummer op de deur geplakt. We wachten af of het daadwerkelijk een probleem wordt. Het lost zich zelf al op, ik geloof dat ze een bed hebben gevonden in een case rural

G zijn

Geschreven door Caminotoon