Tegen half 7 begint iedereen op te staan, na een snel ontbijt vertrek ik om 5 over 7. Het eerste stukje loop ik onderlangs de erg imposante vestingmuren. De route door de stad is prima gemarkeerd. Wat een vverschil met de drukte van gisterenavond. Aan de rand van de stad liggen mooie grote, groene parken. Er lopen zo het eerste uur van een wandeldag grote groepen wandelaars in mijn beeld
Na een uur kom ik in de voorstad Cizur Menor.Al van veraf zijn de vele windmolens op de bergkam te zien. Ergens moet ik daar overheen ( de Paso del Perdon) Al een aantal keer heb ik gelezen dat dit een hele onderneming is. Objectief gezien stelt het echter niet zo veel voor, de laatste klim gaat maar zo'n 260 meter omhoog. Op het heetst van de dag kan het echter vrij heet worden op de open klim, er is bijna geen schaduw. Omdat iedereen nu vrij langzaam loopt en een groot deel van het pad zichtbaar is, zijn nu weer grote groepen te zien. Boven staat wel het bekendste caminobeeld : " de pelgrimkaravaan". Het uitzicht is erg mooi terug naar het vervagende Pamplona, aan de andere kant de vlakte van Navarra. Ik rust hier een twintig minuten en begin dan aan de afdaling, die wordt aangekondigd als misschien wel de moeilijkste van heel de Camino Frances. De eerste kilometer is echter niet bijzonder moeilijk daarna begint de ellende pas: veel losse troep, afgewisseld met hardere stroken met daarop losse stenen of rotsen. In dat "geroll" zoals ze dat op de bergsportcursus noemde kun je op zich prima doorlopen ( te vergelijken met een kiezelpad) Het probleem is hier de tussenliggende stroken, een losse steen op hardere ondergrond wil wel glijden natuurlijk. Tot overmaat van ramp hebben ze ook af en toe traptreden ingebouwd. Dat weerhoudt een mountainbiker niet om door deze troep naar beneden te rijden ( een probeert naar boven te fietsen dat lukt natuurlijk niet.) Misschien komt het omdat vandaag zondag en 1 mei is, maar er zijn wel heel veel mountainbikers onderweg dat moet toch ooit conflicten en ongelukken geven. Een komt er in volle vaart het pad afgevlogen, het lijkt me dat me het een probleem is, als hij midden in een bocht een wandelaar tegen komt ( al is het maar vanwege de schrikreactie van de wandelaar)
Tegen half 12 ben ik in Uterga, gelukkig is er een bar open. Ik neem een alcoholvrij bier met citroenlimonade( een soort Radler dus) Ik eet een stuk van een belegd broodje dat ik gisteren gekocht heb. Het is ongelooflijk droog en vies. De rest gooi ik maar weg. Nu moet ik nog zo'n 7 a 8 km. Het toeval slaat ook weer toe, als ik vertrek is het onbewolkt is, ik kijkop mijn horloge
en zie dat ik in de " op mijn horloge, zie dat het 12 uur is en dan wordt het vaak heter. Ik zie het straatnaambordje en zie dat ik in de "Calle de mediodia" loop. Het wordt een mooie wandeling met mooie, open uitzichten. Op landerijen, natuurlijk veel gele koolzaadvelden. Ik begin mijn benen wel te voelen, dus heb ik geen zin om 3 km extra kilometers te lopen om het bijzondere, sobere, achthoekige, kerkje van Santa Maria de Euname te gaan bekijken, is hoogst waarschijnlijk wel dicht trouwens.
Tegen kwart voor 2 loop ik Puente de la Reina binnen. Het eerste huis blijkt de Albergue te zijn waar ik een bed gereserveerd heb. Ik heb ook maar meteen het avondeten besteld, dus hoef ik nergens meer heen.
(Ik zie trouwens nu bij veel foto's, zeker in telestand, linksboven en rechtsonder een schaduw vallen, het lijkt erop dat de "lamellen die de lens afschermen, niet helemaal open klappen. Dit kan ik er bij het bewerken wel afhalen,is voor nu wel wat ver elend)

Geschreven door Caminotoon