Gisterenavond had de herbergierster voor 4 personen gereserveerd in een restaurant.Toen we daar aankwamen bleken Pernille en de Belgen daar ook te zitten, ik heb me toen maar bij hen aangesloten. Dan konden die andere 3 ongestoord Frans met elkaar praten
Ik heb weer aligot gegeten, nu met worst. Mogelijk is dit de laatste keer dat ik hen zie. Laurent en France gaan niet verder dan Conques en lopen morgen minder ver dan ik. Waarschijnlijk spreken we in Conques nog wel wat af, we hebben telefoonnummers uitgewisseld. Pernille zie ik misschien nog wel een paar keer, maar 3 dagen na Conques ga ik een alternatieve route door de Celevallei lopen.
Vannacht kwam ik niet zo goed in slaap, mijn maag speelde op. De bekende oplossing hielp afdoende
Intussen regende het steeds en dat was nog steeds het geval toen ik om kwart voor 7 opstond. Ik wilde wat vroeger vertrekken omdat ik 23 km moet en de ervaring van de laatste dagen leert me wel dat ik mijn normale gemiddelde hier niet haal. Ik heb mijn camera en telefoon in mijn rugzak gedaan, de hoes erover en mijn jas aangedaan. Omdat het alleen wat miezert doe ik mijn jas maar uit en weer aan als het weer harder begint. De eerste 3 km loop ik over een asfaltweg langs de Lot. Daarna moet ik 365 meter, redelijk pittig omhoog. Ik heb er niet zo veel idee van over wat voor ondergrond ik moet. Het valt alleszins mee, veel over asfalt, dan afstekertjes, die vandaag ook die naam verdienen. Ook daar zitten weinig echt vervelende stukken tussen. Ik zweet me te barsten. Gelukkig stopt de regen ongeveer halverwege de klim. De test van mijn kleren en het belangrijkst mijn schoenen zijn niet zeiknat geworden. Als ik weer uit het bos kom en over de kam loop, zie ik weer de bekende vergezichten. Mijn camera zit nog in mijn rugzak en die laat ik erin tot mijn eerste pauze in Golinhac. Ik had ingeschat dat ik om half 10 op het hoogste punt zou zijn en dat komt redelijk exact uit. In de afdaling wordt ik gepasseerd door een supersnelle jongen, die keihard " bonjour," roept. Omdat ik hem totaal niet aan heb horen komen, schrik ik me te pletter.ik ben blij dat hij dit niet een halve minuut eerder deed toen ik behoedzaam deen stap deed om op een bemoste steen te stappen die midden in een stroompje ligt. In Golinhac neem ik een Orangina. Ik heb er dan 14 km op zitten en heb daar 3,5 uur over gedaan dat valt dus mee, ik heb mijn camera weer ter beschikking en neem dus weer wat foto's.
Het lopen blijft prima gaan omdat de route goed is :ondergrond, geleidelijkheid van klimmen en dalen etc. Het blijft ook droog. Zo',n 3 km voor mijn einddoel Senergues, neem ik nog een pauze, de vrouw van het winkeltje is net, 20 minuten voor sluitingstijd vertrokken. In de laatste 3 km moet ik nog een stukje omhoog, dit wordt alsnog een tegenvallend einde, moet een keer stoppen om op adem te komen.
Net voor drieën kom ik aan, de herberg ziet er prachtig uit. Op een bord staan de namen van mensen die gereserveerd hebben, zij mogen zichzelf al installeren.
Ik ga snel douchen, heb nu een hoop natte kleren, wil die wel wassen en vooral droog hebben. Ik weet niet of dat buiten nog lukt, hoor in de verte al donder.
Morgen hoef ik maar een kleine 10 km, zodat ik een halve rustdag in Conques kan nemen.
Mijn blarenpleister is trouwens prima blijven zitten.
Het is nu 5 uur en er is nog steeds niemand van de gite, dat is wel vervelend.

Geschreven door Caminotoon