Het is nu net twee uur geweest en we zitten al een half l uurtje buiten bij de herberg. We hebben denk ik een kilometer of 11 gelopen en zijn dus zoals gepland rustig begonnen. Dat betekent wel dat we eem lange middag voor de boeg hebben
De trein vertrekt pas om 10 over 9, ruim de tijd om te ontbijten. Hoewel we thuis praktisch nooit geen vlees meer eten bestellen we Engels ontbijt, dus met bacon en eggs. Het spek is voor Aukje veel te veel. We zien een man voorbijkomen met een rugzak met schelp, een hond aan de riem en een grote hondenbak in zijn andere hand. Zou die zo de Camino lopen?
Als we op het schema van de trein kijken is Puente San Miguel de 14e halte. De trein rijdt de eerste 8 stations zonder te stoppen voorbij. We zitten blijkbaar in een sneltrein
Nu is natuurlijk de vraag of hij wel in Puente San Miguel zal stoppen. Gelukkig is dat wel het geval. We komen niet meteen op de camino. Ik heb hiervoor gekozen omdat ik morgen graag in Comillas wil komen en dat dat 2 redelijk lange dagen zou betekenen als we eerder uit zouden stappen. De route na Boo de Pielagos was ook niet echt mooi.
We volgen de borden naar Santillana maar, dat is weliswaar steeds langs een doorgaande weg. We zien ter compensatie wel veel witte reigers en ooievaars. Santillana herinner ik me goed. Op zich is het wel een leuke plaats, middeleeuws van karakters, maar
wel nogal verpest door commercie. Een bedelaarster vraagt om geld en reageert geïrriteerd als ze maar 70 cent krijgt. ze wil een "briefje". In de berberg van Caboredondo kunnen we 2 bedden reserveren, dus slenteren we nog maar even rond in Santillana. We kopen een stokbrood en een stuk chocola, op een muurtje bij een klein museum eten we. Daarna vertrekken we weer grotendeels over asfalt.
De omgeving is weer mooi. Ik herinner me nog de San Pedrokerk, die redelijk geïsoleerd ligt. Uit de verte zien we wel een kerk bovenop een heuveltop liggen. Dat moet hem haast wel zijn, de weg lijkt er niet heen te leiden. Toch blijkt dit het geval. Met een pittig klimmetje lopen we erheen. Net als Aukje vraagt wanneer we eindelijk de zee zien, heb ik net het eerste stukje gezien. Boven bij de kerk zien we er veel meer van., (dat meende ik me al te herinneren) We worden weer ontvangen door dezelfde man van vorig jaar, we krijgen een glas limonade en een korte toelichting over een doopvont? Uit de elfde eeuw.
Nu is Caboredondo nog maar een paar kometer,. Om 1 uur zijn we bij de herberg, de deur is nog niet open. Een buurman ziet ons en loopt achterom bij de herberg. De hospitalero komt de deur openmaken. De rugzakken moeten in een kluisje en slaapzakken mogen niet gebruikt worden "" (vanwege het gevaar van bedwsntsen) Onze lakemzakken mogen uiteindelijk wel. Ik kom er nu achter dat ik mijn leesbril kwijt ben geraakt en dat is lastig. Typen op een mobieltje vind ik sowieso al lastig, nu wordt het helemaal een ellende
Morgen komen we wel bij een winkel. Dan koop ik er minstens twee. We zitten wel buiten. Maar het is wel wat frisser dan gehoopt.
In een restaurant dat ik me nog herinner van vorig jaar drinken we koffie Er lijken redelijk veel mensem onderweg te zijn op de camino. Het wordt inderdaad een lange middag in de herberg. Het is best wel fris.
Om 8 uur eten we, we zitten met 14 aan tafel. We eten linzen, sla als hoofdgerecht en yoghurt of sinasappel toe.



.

Geschreven door Caminotoon