Gisterenavond was ik de enige niet Fransman bij het avondeten, aan de ene tafel zat een georganiseerde groep van 12 personen zij kwamen aan met taxibusjes en vertrokken s morgens ook weer zo. Bij mij aan tafel zat.een stellerje dat vooral op elkaar gericht was en een echtpaar met hun negenjarig zoontje. De vader loopt met het zoontje, ik weet niet of de moeder hen elke avond bezoekt. Met hen had ik nog enig contact. Om half 8 kwam Werner nog binnen. Ik dacht dat hij wel daar zou blijven maar achteraf bleek dat hij alleen een bier heeft gedronken en daarna verder is gegaan en ergens zijn tent heeft opgezet.
Ik was bang dat het koud zou zijn in de ,"tsabonne". Dat bleek reuze mee te vallen. Ik heb nog even naar de weersvoorspelling gekeken die is voor de komende week niet zo best, veel regen. ( Ik kijk net voor het versturen van dit verslag nog een keer en het ziet er nu in een keer veel beter uit)
Het ontbijt was goed. Even na achten ben ik op pad gegaan, het was droog, maar mistig en koud. Ik had best handschoenen kunnen gebruiken. Het landschap blijft aantrekkelijk hoewel het grotendeels in de mist verdwijnt. De eerste kilometers na Villerets waren nog aardig pittig, daar zal Francien het gisteren wel zwaar hebben gehad. Ik ben blij dat ik niet hoefde. Na 8 km kwam ik in het Domaine le Sauvage, daar heb ik even een stop gemaakt voor chocolademelk en een stuk bosbessentaart. Vanaf het domein gaat het pad grotendeels naar beneden. De ondergrond is even gemengd als de voorafgaande dagen. Niet echt veel " kuierwegen". Als de paden breed zijn, heb je de neiging om goed om je heen te kijken. Hier bestaan ze meestal uit vaste en losse stenen, zodat je steeds op je qui vive moet zijn voor waar je je voeten neerzet. Heel soms heb je van die lange, rechte wegen door dennenbossen, die ik wel uit Nederland ken. Voor het eerst vandaag een stuk langs een wat drukker bereden weg gelopen.
Ik haal een vrouw in, zij blijkt uit Denemarken te komen, ik loop een uurtje met haar op, tot ze aangeeft dat ze even wil rusten. Zij loopt tot Santiago, bij een kapelletje maakt zij een foto van mij met mijn camera.
Onderweg zien we weer veel van die mooie lichtbruine koeien, een aantal ervan staan al op mijn camera.
Even na een denk ik aan te komen in mijn overnachtingsadres, in de naam op de muur staat iets met "Croix de Plô" en zo heet mijn herberg ook ( ongeveer). Op de deur hangt een briefje dat voor de "bagage transporteur" lijkt te zijn bedoeld : " Les sacs de..... et ...... er Vaessen vont a la ferme Les sacs de... restent ici" Ik denk dat zal wel een vergissingzijn, pak een biertje uit de koelkast en installeer me in een ligstoel. (Dit is een plek waar wandelaars zelf dingen kunnen pakken en dan geld in een spaarvarken kunnen stoppen, voor sommige producten is geen vaste prijs. Functioneert op basis van vertrouwen mooi dat dit nog kan) Na een uur komen mevr.... en mevr..... aan. Zij snappen ook niets van het briefje en bellen. We moeten nog 700 meter verder lopen, naar de ,:"Hotel au ferme du Croix du plô" dat klopt ook beter met de beschrijving die ik had gelezen. Ik spreek nog even met een Amerikaan, die vraagt of ik de andere groep Nederlanders al ben tegengekomen, hij heeft gisteren een leuke avond met Francien en haar vrienden gehad. Zij hebben elkaar dus gevonden.
In een kleine 10 minuten ben ik nu bij de boerderij,om in de gite te komen moet ik een grote schuur door, en daar een trap op. Er is wel een mooi uitzicht, ik heb wel gelezen dat je hier soms wel een hele mooie zonsondergang hebt, ben benieuwd.
Overigens wil ik nog melden dat het in ieder geval tot nu toe in veel herbergen niet echt druk is ( met uitzondering van gisteren dan, toen een grote groep aanwezig was) Onderweg kom je wel veel mensen tegen.

Geschreven door Caminotoon