Vandaag een zeer kort verslag. Ik kom er nu, een dag later 's middags, achter dat mijn verslag niet opgeslagen is. Ik heb al naar Pindat gereageerd om te vragen hoe dit kan en hoe dit op te lossen is.
Vanmorgen hebben we het rustig aan gedaan. Bij het ontbijt wijst de man op de balie waar we dingen van kunnen nemen. Daar liggen war cakejes e.d. Als we daar al het een en ander van hebben gegeten blijkt er op de tafel in een hoek nog gewoon brood,kassjes,jam etc. Te liggen
Omdat het mooi weer is gaan we weer naar Mirador Fitu, misschien dat daar vandaag meer te zien is. Dat blijkt niet zo te zijn. Alleen de zee is iets beter zichtbaar. We lopen nog naar een topje aan de overkant waar meer van de zee te zien is.
Omdat we vlak langs Villaviciosa komen, gaan we maar even naar het hotel om te kijken of de vuile was van Henri er nog ligt. Dat blijkt het geval te zijn. Van de gelegenheid maak ik ook gebruik om voor de laatste keer naar een centro medico te gaan. Eerst krijg ik een afspraak voor morgen 10 voor 12. Als ik zeg dat ik vanmiddag in Oviedo moet zijn kan het nu ook meteen. Als ik bij de wachtkamer zit komt een verpleegster naar buiten en vraagt of ik de "senor met de ampollas" ben. Ze lacht, samen met een collega, daarbij en komt een minuut later weer terug en vraagt dan of ik nog iets anders heb. Dit op een toon, waarbij ik denk dat ze bedoelt"Is dat alles?" De behandeling is verder prima. Ze doet wat zalf op de blaar, die er nadat ze hem schoongemaakt heeft aanmerkelijk beter uit ziet dan gisteren. Ik moet dat verband twee dagen laten zitten en hoef dan volgens haar er alleen maar leukoplast op te doen.
Tegen half drie komen we aan in Oviedo. 's Middags doen we het rustig aan. Ik bel met Aukje zij blijkt gisteren tijdens de vergadering, volledig terecbt, nogal uitgevallen te zijn tegen een paar leidinggevenden. Collega's hebben later wel gezegd dat ze gelijk had, maar dat hadden ze beter tijdens de vergadering kunnenzeggen. Om 6 uur hebben we met Brigitte afgesproken bij de kathedraal. Ik ben blij haar weer te zien en dat is wel wederzijds. We lopen wat door de stad, drinken een kop koffie en eten in het restaurant van ons hotel. Intussen kletsen we bij. Tegen half 10 gaat Brigitte terug naar haar hotel. Met het terugzien van Brigitte heb ik een beetje het gevoel weer "op de Camino geland te zijn."

Geschreven door Caminotoon