De gite waar we verbleven was vrij nieuw groot, licht en prima eten. Na het eten ben heb ik mijn verslag nog afgemaakt en opgestuurd. Fred belde om 6 uur nog even om te horen hoe het me verging. Was leuk.
Het ontbijt vanmorgen was ook bepaald bovengemiddeld. Apart was dat Renata gisteren iemand tegen kwam die ze in Luzern redelijk goed kent. Hij loopt de andere kant op, dus die komt ze niet nog een keer tegen.
Om kwart voor 8 zijn we weer op pad, we hebben 19km voor de boeg, volgens de man van de herberg is de route vergelijkbaar met die van gisteren, veel op en af. We hoeven echter 5km minder en dat zou weleens een slok op een borrel kunnen schelen. Volgens de Miam Miam Dodo zijn de hoogteverschillen ook wat minder. De tocht is inderdaad wel te vergelijken,ook wat schoonheid betreft. De hoogtepunten zijn prachtig, maar de noodzakelijke verbindingsstukken kunnen me toch minder boeien, weinig open uitzichten.
Renata begrijpt wel dat ik de eerste weken in zijn algemeenheid mooier vond, maar zegt dat de normale route van Figeac naar Cahors minder mooi is. En dat is meegenomen.
Het lopen gaat intussen prima. Na 2,5 uur zijn we al halverwege, ondanks een pittige klim en een heel vervelende afdaling. In het begin worden we ingehaald door Johannes die van Genève naar Finisterre loopt. Hij loopt onvoorstelbaar snel In Sauliac komen we weer op een prachtig stuk, langs woningen tegen en in de indrukwekkende rotswanden.Er vliegen ook vele vogels rond de rotswanden, lijken zwaluwen te zijn. Ik probeer ze te filmen, maar dat is waarschijnlijk niet gelukt. We nemen een kwartiertje pauze op een plek boven aan de rotswand met uitzicht op een kasteel beneden. De laatste 9 km gaan weer redelijk op en af. Het besef dat we niet veel later dan 1 uur in Cabrerets aan zullen komen, maakt het lopen wat gemakkelijker. Al valt de laatste klim toch nog wat tegen. Cabrerets is nog minder dan 3 km en we moeten nog een heel eind naar beneden. Je verwacht dan niet nog een keer een eind omhoog te moeten. De afdaling is weer heel vervelend, het is continu opletten geblazen. Zoals vaak duurt het lang voor onze bestemming in beeld komt, Cabrerets ziet er van boven wel mooi uit. Had er graag over een lekker lopend breed pad naartoe gelopen.
Rond kwart over een komen we aan bij de gite, die blijkt pas om half 5 open te gaan, heel vreemd. Gelukkig is een vrouw met de hal aan het schoonmaken, zij doet de deur open, wij kunnen in ieder geval onze rugzakken kwijt. We nemen wat te drinken en gaan wat eten aan een tafeltje voor de grote. De salade die ik gisteren voor onderweg gekocht heb smaakte prima.
Ik loop richting rivier om te schrijven en naar huis te bellen en kom terecht op een terrasje.
Renata heeft nog een paar foto's waar ik opsta gemaild. Ik probeer die nog bij te voegen.

Geschreven door Caminotoon