Gisterenavond ben ik gaan eten bij een Peruaans restaurant 100 meter van mijn pension. Ik had wel zin in een "Lomo saltado". Vooraf "Pappa Rellena" ( gevulde aardappel,)De combinatie van gekookte rijst frites een berg stukjes vlees met veel ui, tomaat en paprika was weer lekker. Veel van de rijst en frites bleef wel over. Ik heb geprobeerd mijn rugzak, schoenen te drogen met behulp van het elektrisch kacheltje. Dat is aardig gelukt.
Ik heb niet zo goed geslapen, ben na half 6 mijn verslagen terug gaan lezen en merk soms dat ik dingen moeilijk weer voor de geest kan halen. Dat wordt wel beter als ik de foto's erbij bekijk.
Omdat ik niet hoef te lopen vandaag, ontbreekt ook mijn vaste ritme, ik voel me wat onthand.Even na achten ga ik naar beneden, neem daar een café con leche met een half stokbroodje. Weer valt op hoeveel goedkoper Spanje is. Ik hoef maar 3,90 te betalen. Daarna ga ik mijn rugzak reorganiseren. Even na negenen ben ik klaar om weer op pad te gaan, zonder rugzak dit keer. Ik kan hem in de bezemkast zetten. Ik ga op weg naar de jeugdherberg Capitan Tximista. 3 jaar geleden kwamen we laat in Irun aan en hebben toen een taxi genomen naar deze jeugdherberg. Om de tocht van dit jaar echt met de Camino del Norte te verbinden, loop ik daar nu maar heen. Het is 3,5 km lopen. Onderweg heb ik een mooi uitzicht op de Jaizkibel, ik meen ook de open strook te herkennen waar ik toen nogal wat moeite mee had, omdat die zo ontzettend steil was. Het weggetje gaat op en af. Als ik bijna op de plek van bestemming ben, lijk ik dingen te herkennen toch zie ik de herberg niet. Als ik hem volgens mijn navigatie al lang gepasseerd moet zijn draai ik maar om, van boven zie ik hem nu wel. Er staat een gesloten hek zonder verdere aanduiding. Blijkbaar is het seizoen afgelopen. Nu "mis" ik dus een meter of honderd. Op de terugweg verloop ik me nog, ik herken een huis en neem de op het eerste oog enig zichtbare weg. Die gaat over in een modderpaadje, waarover ik op de heenweg zeker niet gelopen heb. Via dit paadje kom ik waarschijnlijk ook wel weer in Irun, maar toch draai ik maar om, Ik was even vergeten dat langs dat huis een smal paadje liep. Ik had me boven op een bier willen tracteren nu neem ik terug in Irun maar koffie met gebak. Ik loop terug naar het pension, haal mijn rugzak op en loop naar het station in Hendaye, een km of 3
Ik wil zeker weten dat de TGV morgen van dit station vertrekt ( er is nog een ander station) en wil de route verkennen die ik morgen moet lopen. Het is het goede station. Ik neem een bier, kan kiezen uit Amstel of Affligem, ik kies voor het Belgische bier. ( Ik had me voorgenomen om als ik moest kiezen, altijd om het goedkoopste te vragen,)Ik schrik als ik moet betalen. De vrouw vraagt 6 euro. Ik laat duidelijk merken dat ik dat wel erg duur vind, De man zegt nu dat het 5 euro is en dat is nog steeds veel te duur. Het is zo'n 10 minuten lopen naar het huis waar ik vandaag slaap. Ik slaap in een kamer bij mensen thuis. Er hangt een bordje "ouvert", er is geen bel en de deur is open. Ik ga dus maar naar binnen, zet mijn rugzak daar neer en ga naar buiten om ergens in de schaduw te gaan zitten. Dan komt mijn hospita. Mijn kamer is nog niet klaar, maar dat had ik natuurlijk ook niet verwacht ( het is nog geen 1 uur) Als ik ergens in de schaduw kan zitten is het prima. Ze biedt me ook aan dat ik een van de 8 fietsen die er staan, kan gebruiken om naar het strand te fietsen en eventueel naar de supermarkt te gaan om wat dingen voor morgen in te slaan. Hartstikke vriendelijk dus. Na een half uurtje komt ze melden dat mijn kamer klaar is.
Tegen drie uur pak ik de grootste fiets, die toch nog aan de kleine kant is. Al snel merk ik dat de brede voorband veel te slap is, wat niet lekker stuurt, maar vooral zwaar trapt. Natuurlijk had ik terug moeten gaan om de
band op te pompen, maar ik denk "Het is maar een klein stukje". Dat viel best wel tegen. Het fietspad was prachtig, de eerste kilometers bestonden uit brede houten "plankiers"?. Zo te zien nog niet zo lang geleden aangelegd. Aan de overkant van de Bidasoa, de grensrivier, zie ik Hondaribia liggen. Na een km of 6 kom ik bij de jachthaven van Hendaye, waar voor . aardig kapitaal aan bootjes ligt. Het strand haal ik niet, het fietsen wordt te vervelend en ik moet ook nog terug. Ik vraag bij een soort havenkantoor nog wel of zij een fietsenzaak weten of soms zelf een fietspomp hebben. Dat levert niet veel bruikbaars op. Op een parkeerplaats is een man zijn fiets op zijn fietsendrager aan het zetten. Een fietsenzaak weet hij niet, maar een fietspompje heeft hij wel, met veel moeite krijg ik er wat lucht bij. Het fietsen terug gaat wat gemakkelijker nu. Ik maak nog wat foto's van het water en de Jaizkibel. Ik zie nu dat er een kerkje op de hellling ligt. Dat is waarschijnlijk het kerkje wat we destijds ook gepasseerd zijn. Als dat klopt, was mijn observatie van vanmorgen niet goed en ligt dat steile stuk lager.
Terug in mijn slaapadres, blijken ze daar over een prima fietspomp te beschikken. Nu snel naar de Lidl om wat voor morgen in de trein te kopen. Daarna de laatste keer met Aukje bellen.
Als er morgen nog iets vermeldenswaardigs gebeurt, meld ik me wel weer. Anders over een tijdje met een slotconclusie.

Geschreven door Caminotoon