Na een nacht waarin meer dan voldoende werd aangetoond dat het inderdaad erg koud kan worden in deze herberg staan we om kwart over 7 maar op. We besluiten om als de bar van Luis open is daar te ontbijten. Hij is al aanwezig, de muziek staat al aan( het hele dorp kan meegenieten, want hij heeft ook luidsprekers buiten hangen) Ik bestel brood met jamon en krijg een bordje met gesneden Iberische Ham en wat stukjes brood. Smaakt prima. Om 10 over half 9 zijn we op pad.
Al vrij snel na het dorp begint een pittige, vrij steile afdaling over losse troep. Gelukkig duurt het niet al te lang. Op een bepaald moment hebben we uitzicht op een breed en lang dal. Brigitte weet niet meer of we de dalbodem moeten volgen of we de bergkam aan de overkant op moeten. In ieder geval gaan we eerst naar beneden, Rond half 11 komen we aan in het dorpje Vilar de Bario. Op een terrasje neem ik mijn eerste Cola Cau (warme chocolademelk)van deze Camino, Hans en Ineke zitten hier natuurlijk ook. Na een halfuur gaan we verder. Het pad volgt voorlopig de dalbodem. We komen steeds meer horneos tegen, de opslagplaatsen van maïs: ze staan op een verhoging, de bovenkant van het fundament heeft overstekend randen, zodat muizen niet bij de maïs kunnen komen. De houten wanden hebben openingen, zodat de maïs door de zon kan drogen. Ik meende dat de dragers van hout waren. Hier zijn ze tot nu toe allemaal van steen.
Het is een aangename kuiertocht, het is prachtig weer, zonnig maar niet te heet. We hebben ook helemaal geen haast. Zonder veel moeite zullen we toch wel voor 3 uur in Xunquira zijn. Rond 13uur nemen we een lunchpauze met brood appel, amandelen en vijgen. We zitten bij een kleine waterplaats. Als we verder gaan, kunnen we meteen weer omhoog. Redelijk snel staan we bovenop de kam, vanwaar we een prachtig uitzicht naar alle kanten hebben. We kunnen ook zien waar we vanmorgen vandaan zijn gekomen. Hebben al weer een hele afstand afgelegd. Het blijft een mooie wandeling, ook door mooie bos paadjes. Mijn schatting komt weer aardig goed uit, tegen half 3 komen we bij de erg nieuw lijkende herberg. We zijn de eersten, Hans en Ineke zijn er nog niet, hebben ons bij onze lunchpauze we
Ingehaald. We denken even de herberg voor ons zelf te hebben, al snel blijkt dat niet het geval te zijn. Er komen nog zeker een man of 10 binnen. We lopen naar het dorp om te kijken of er toch een Supermercado open is (het is zondag en 1 mei). Dat blijkt niet het geval te zijn, in een restaurant kunnen we nu al (het is nog geen 6 uur) eten. We kunnen hier voor morgenvroeg ook brood en een fles water kopen.
De soep is lekker met spekjes en linzen erin, ik denk pollo met arroz besteld te hebben (dan zou het waarschijnlijk kipfilet in stukjes zijn geweest) ik lijk het verkeerd verstaan te hebben, ik krijg een kippenpoot met niet zo lekkere gekookte aardappelen. Van Brigitte krijg ik nog wat lekker klaar gemaakte linzen erbij.
Als ik de telefoon oppak om te controleren of hij wel aanstaat gaat meteen de telefoon. Aukje is me deze keer voor met bellen, ik was ook later dan normaal. Thuis gaat alles goed, Geart is aan het werk, moet tot vannacht 2 uur, dit was zijn vierde achtereenvolgende dag, hij moet na zijn terugkomst uit Amerika wel meteen weer vol aan de bak. Op het werk blijft het dezelfde eindeloze litanie met de invoering van het nieuwe computersysteem. Aukje zelf had het vandaag gelukkig wat minder druk met haar werkzaamheden, zodat ze de druk van de nodeloze, irritante extra werkzaamheden iets minder voelde.
Als we net uitgebeld zijn gaat de telefoon opnieuw over. Het is Houkje, ze heeft hulp nodig, zegt ze. Voor een opdracht moest ze 5 goede en 5 slechte eigenschappen van zichzelf noemen + anderen daarnaar vragen . Aukje kon wel 5 goede, maar geen 5 slechte eigenschappen van Houkje noemen. Verder dan slordig kwam ze niet (wat natuurlijk een compliment voor Houkje is) ik moest nu maar even wat slechte eigenschappen van Houkje bedenken. Dit was natuurlijk onbegonnen werk. Ik heb gezegd dat ze maar na een half uur terug moest bellen. Ik heb wel wat dingen "bedacht. Maat erg overtuigend waren ze niet. Dat gaf dan ook aanleiding voor discussie. Uiteindelijk is ze er toch wel uitgekomen." De caminoplannen van Elleniek zijn ook veranderd, ze gaan nu niet naar Portugal (vanwege de vliegkosten) maar een Jacobusroute door Duitsland lppen, ze willen dan in een tent slapen. Houkje zou mogelijk de tweede week meegaan, maar een tent sjouwen en in een tent slapen ziet ze niet echt zitten. Daarnaast heeft ze het ook al druk genoeg in de zomermaanden.
Morgen hebben we nog zo'n dag als vandaag, we willen dan vroeg vertrekken om op tijd in Ourense te zijn. Brigitte moet een andere oplader voor haar telefoon kopen. Ik wil 's middags naar het tapas restaurant waar ik vorig jaar een paar keer geweest ben. ' s Avonds gaan we dan naar het vegetarische restaurant.

Geschreven door Caminotoon