Ik had vanmorgen graag om 7 uur na willen ontbijten, maar dat kon pas vanaf half 8. Het is praktisch onbewolkt, volgens de hospitalero wordt het mooi weer. In zijn optiek betekent dat volop zon. Daar zit ik natuurlijk niet echt op te wachten. Volgens hem moet het gemakkelijk te doen zijn om 32 km naar Baamonde te lopen. De weg is praktisch vlak en goed te belopen. Objectief gezien moet het een stuk gemakkelijker zijn dan de tocht van gisteren.
Gisterenavond na het eten heb ik nog een orujo (kruidenjenever) gedronken die viel niet best, de eerste uren van de nacht heb ik ermee liggen worstelen. Omdat ik zoals wel vaker onder het wandelen last van obstipatie heb, voelt mijn maag niet helemaal lekker.
De eerste paar uur gaat het lopen op zich nog wel prima ( dik 5 km per uur) Toch heb ik al een vaag idee dat het vandaag niet zo lekker gaat.
Om de een of andere reden doet het landschap me wat denken aan de omgeving van de Achelse kluis. Veel bos, stukken weiland die bomenrijen als afscheiding hebben. Ik loop de eerste uren over een breed pad, dat duidelijk een oude verbindingsroute is. Breed genoeg voor karren, de oude bruggen, de ondergrond etc.
Dat het niet helemaal goed gaat blijkt wel uit het feit dat ik in Vilalba denk of ik niet beter daar kan blijven. 14 km is echter de moeite niet waard en wat moet ik de hele dag daar?
Na Vilalba wordt het allemaal minder, de zon begint wat door te breken,de paadjes zijn soms wat minder en de markeringen zijn slecht en niet in overeenstemming met mijn gidsje.
In mijn boekje staat bijvoorbeeld dat op een bepaald moment de afstandsmarkering Santiago 111,111 staat (als die niet door souvenirjagers gejat is) Ik passeer de paal met 111,155 en denk dat ik dat punt al lang gepasseerd ben. Als ik in een bar vraag waar ik precies ben, blijk ik nog lang niet zover te zijn als gedacht. Omdat het lopen ook steeds minder gaat, werkt dat niet zo best uit op mijn gemoed. Ik denk er zelfs over om een taxi te nemen. Het punt is dan dat ik dan wel duidelijk moet kunnen maken waar ik ben. In de bar had het natuurlijk gekund. Na nog een keer verkeerd gelopen te zijn, besluit ik om het slingerende pad maar niet meer te volgen en de laatste 7 km langs de N634 te lopen. Dat was niet echt een pretje in de brandende zon, maar dat had ik er in dit geval wel voor over. Even na half 4 kom ik aan in de herberg. Over de, schat ik, toch wel 32 km heb ik 7,5 uur gedaan. Aan het tempo was dus niet echt te merken dat het slecht ging. Feit is dat het lopen vandaag meer als werken dan als aangenaam kuieren aanvoelde. Ik voel mijn spieren ook wel, ik ben wat Ik anders nooit doe zelfs even op bed gaan liggen, voordat ik naar huis ging bellen. De presentatie van Houkje ging goed. Aukje werd op weg naar huis ook door de hitte bevangen of had een suikertekort.
Ik ben benieuwd hoe het morgen gaat,dan staat 26km op het programma, wel met meer klimmen. Als het echt niet lekker gaat, neem ik een bus maar Lugo of Santiago (4 dagen in Santiago is wel wat veel van het goede)
Ik ben benieuwd of ik het vandaag koud ga krijgen. Dit is de eerste herberg waar ze geen dekens hebben.

Geschreven door Caminotoon