Vannacht redelijk geslapen, tegen kwart voor 3 moest ik naar het toilet. Ik had er nogal tegen op gezien om in het donker naar beneden te klimmen. Duidelijk was wel dat ik niet via het smalle trapje naar beneden moest. Het was eigenlijk vrij simpel: gewoon op mijn buik gaan liggen en me laten zakken.
Het ontbijt was passend bij de herberg, 5 euro voor twee stukken geroosterd stokbrood, een kop koffie en een klein glaasje sinaasappelsap. Ze profiteren volop van het feit dat de herberg in La Isla gesloten is.
Het heeft de hele nacht al geregend, als we om kwart voor 8 vertrekken miezert het. Ik doe meteen mijn jas aan. Een Duitse vrouw (Hertha) loopt met ons mee. Wil ook wel mee naar de herberg, maar wil niet reserveren.
De eerste 2,5 km lopen we nog langs de drukke weg om op de Camino te komen. Daarna komen we op wat kleinere wegen. We passeren een richtingaanwijzer naar de "Mirador del Fitu" waar Henri en ik twee jaar terug twee keer zijn geweest. Er is echter weinig of niets van de bergen te zien. Omdat mijn broek aardig nat begint te worden stop ik mijn telefoon en camera maar in mijn rugzak.Robbie loopt voorop en negeert een pijl, volgt de borden naar Colunga. We hebben weer geluk bij een ongeluk, net als het begint te stortregenen passeren we een benzinestation en kunnen we onder de overkapping schuilen.Hij wil denk ik zo snel mogelijk naar een bar om wat te eten. Om kwart voor 10 zijn we in een bar in Colunga waar ik een tweede ontbijt neem.
Als we weer buiten staan is de regen al wat gestopt, het lijkt ook wat lichter te worden. Na ongeveer een half uur doe ik mijn jas maar uit en bindt het om een middel. We stoppen nog even bij een huis waar een man op donativobasis drinken aanbiedt. Ik neem een blikje koude cola.
Volgens de man is het nog 13 km, voor ons dus 11,5. Dat lijkt ons veel. Nu gaan we af en toe over modderpaadjes. De Duitse vrouw vertelt dat ze gelezen heeft dat de flinke berg (300+ hoogtemeters) voor Gijon,zeker na regen erg lastig is en dat zij dan waarschijnlijk de bus neemt.
Intussen is het best weer mooi wandelweer geworden. Het landschap blijft boeiend. Gelukkig heb ik mijn camera weer uit mijn broekzak gehaald. Af en toe hebben we nog wat pittige klimmetjes. Als ik wat water wil drinken ontdek ik dat ik vanmorgen vergeten ben mijn waterzak te vullen. Gelukkig kan ik dat verzuim na een paar kilometer herstellen.
Na een laatste steil klimmetjes komen we bij onze Albergue aan. Ligt helemaal buiten, dus ver van bars etc. We worden ontvangen door Montse, de hospitalera hier. Ze neemt ons meer naar een waterbak, in een slang zijn gaatjes gemaakt. Daardoor stroomt het bergwater. Daarin kunnen we onze voeten houden. De douche krijg ik niet warm maar dat zal wel aan mij liggen want bij Pam is hij wel lekker warm.
Een Noor die wel heel lang onderweg is, is ongeveer heel Spanje "rond"gelopen vertelt dat hij van de Primitivo is weggegaan omdat het daar veel te druk was. Hij loopt nu in tegengestelde richting, komt vandaag van Gijon en zegt dat de berg voor "peregrinos" niet of nauwelijks te doen is. De kans dat ik morgen een bus neem is wel groot.Hik loopt helemaal terug naar Noorwegen.
Vandaag hebben we 23,4 kilometer gelopen.
Ik heb naar huis gebeld en gehoord dat het nu barst van de kleine meesjes
In de tuin. De hospitalera gaat op de horreos zitten en speelt gitaar.
Intussen is Robby nog steeds niet hier.
Om 7 uur is het eten. Dat stelt heel weinig voor, linzensoep en een klein stukje kip met wat salade. De Noor is supervermoeiend. Hij heeft natuurlijk wel veel meegemaakt, maar dat wil nog niet zeggen dat hij dat uitentreure, ongevraagd en in alle details hoeft te vertellen. Hij heeft daarbij totaal geen interesse in anderen. ik ben op een bepaald moment maar van tafel opgestaan. Intussen is het nu vijf voor half 9 en Robbie is nog steeds niet opgedoken. Heel vreemd misschien heeft hij wel op het laatste moment besloten om door te lopen. Maar dan had hij toch wel wat laten weten aan Pam of aan de albergue.
Ook Pam maakt zich wel wat zorgen omdat ze dat niet goed begrijpt
Ik ga op tijd naar de kamer. We hebben besloten om in ieder geval morgen 8 kilometer te lopen en dan de bus te nemen
Het Duitse boek beschrijft de route over de berg lang niet zo negatief als Hertha zei (het advies om niet bij regenweer te lopen betrof alleen een alternatieve route)
Wat de Noor vertelde gaf meer de doorslag, de route zou afgeraden of zelfs gesloten zijn.
Om kwart voor 9 komt een bericht van Robbie bij Pam binnen, hij is al doorgereisd naar Gijon. Vreemd, maar we hoeven ons geen zorgen meer te maken.

Geschreven door Caminotoon