Gisteren in het winkeltje van de katedraal had ik gevraagd waar ik terecht kon om een mis op te laten dragen voor Gerard zoals Brigitte en ik in 2016 voor Orty hebben gedaan. Ik kon de plek in de katedraal niet meer vinden. Ze zeiden dat ik na de ochtendmis van 7 uur 30 de priester maar aan moest spreken. Zo heb ik alsnog een stukje van een mis meegepikt. Ik kreeg hem net voor hij de sacristie in ging te pakken. Engels begreep hij helaas niet (en ik ken geen latijn) Hij begreep mijn bedoeling vroeg de naam om wie het ging, nam echter niet de moeite om een pen en papier te pakken, maar zei wel dat het in orde kwam. Ik heb er niet zo veel vertrouwen in dat hier een konkreet vervolg aan komt.
Om even na achten loop ik voor de voorlopig laatste keer over de Plaza Obradoiro. Het is droog, maar wel mistig. Ik ben vrij snel de stad uit en ben dan al snel in een landelijk gebied. Ik mis een afslag en wordt
teruggefloten door een van de werklui in de buurt. Het beloofde mooie uitzicht over de stad blijft uit vanwege de mist. Zoals eigenlijk al wel verwacht wordt het een mooie wandeling, over het algemeen een kuiertocht die regelmatig op en af gaat. Er zit een vrij pittige klim in, in een half uur ben ik boven
Er zijn veel minder mensen onderweg dan op de Camino Portugués en dat is eigenlijk ook wel een verademing. Langs de route veel bloeiende bloemen, een fotogenieke plek met een Middeleleeuwse brug en een stroomversnelling (Ponte Maceira). Het pad verloopt grotendeels over brede, soms stenige bospaden, met weer veel eucalyptusbomen.
Tegen half 2 kom ik aan in Hostel San José, waar 50 plekken zijn. Het kan hier blijkbaar wel druk zijn want er zijn hier in Pedreira nog wel meer herbergen.