Vanmorgen tegen zevenen uit bed gegaan. Ontbeten met brood, banaan etc. Ik kan mijn leesbril met een glas niet meer terugvinden, dus haal ik mijn oude bril weer uit mijn rugzak en doe de glazen er weer in. Dit lukt niet helemaal, dus plak ik ze maar vast met wat stukjes papieren tape. Het ziet er misschien niet uit,maar het werkt wel. Ik doe mijn bril voortaan maar in een hoesje in mijn broekzak, want aan een touwtje blijft hij steeds overal aan hangen en liggen de glazen er om de haverklap uit. Erika en Brigitte vinden het er wel komisch uitzien.
Tegen kwart over 8 vertrekken we weer. We lopen eerst naar A Laxe en zien dan of we nog verder gaan naar Silleda, waar een mooie nieuwe herberg moet zijn. In dat geval hoeven we morgen een stuk minder dan 29 kilometer te lopen.
In ieder geval beginnen we met een aardig stuk af te snijden. de officiële Camino loop terug naar het dorp, dan met een bocht eromheen en komt dan 100 meter voorbij de herberg weer de 525 uit. Dat doen wij maar niet en sparen zo zeker een kilometer uit. We lopen steeds op of parallel aan de 525. We moeten weer een rivierdal oversteken, dus eerst een flink eind tamelijk steil naar beneden en daarna weer omhoog. Tegen half elf nemen we onze eerste pauze met koffie en een bocadilla met ham en kaas, de onderste korst is voor mij een beetje te hard. Ik bewaar de helft ervan in mijn rugzak.
Tegen een zijn we bij de mooie, moderne herberg van A Laxe, er is nog niemand te bekennen en wij kunnen nog wel een paar uur verder. We vinden geen bar meer, maar pauzeren nog even een muurtje. Volgens een paar passerende pelgrims stond er een eindje terug een bordje met Silleda 5 km. Intussen begin ik toch meer pelgrims bij naam te kennen (nu we over 2dagen in Santiago zijn) o.a.Michael uit Duitsland, die samen loopt met de Amerikaan Daniel, Patrick een Fransman, anderen herken ik wel van gezicht. Na ruim een kwartier ggan we weer verder. Erika blijft nu weer wat achter, maar heeft het geluk dat Patrick soms zelfs nog langzamer loopt dan zij. Ze lopen soms samen. Het laatste stuk is veel verder dan 5 km. Het laatste uur zijn we steeds op de uitkijk naar een dorp. Steeds als we bij een dorp komen voert het pad ervan weg. We passeren onderweg weer een oude brug die tamelijk hoog boven de rivier ligt, veel bloemetjes. Zoals elke dag horen we heel vaak een koekoek, ooievaars hebben we echter in deze weken pas twee keer gezien. Onderweg vindt Brigitte een bijna vol pakje Marlboro, ik zeg dat we dat wel aan Patrick kunnen geven. Hij blijkt het verloren te hebben en is blij weer meet voorraad te hebben.
In de laatste kilometers moeten we over een pad, dat tevens een waterafvoer is, we moeten van grote naar grote steen stappen en dat is goed te doen. Toch blijkt Erika hier uitgegleden te zijn, zij mankeert gelukkig niets, haar kleren waren alleen eenmaar smerig. Patrick was gelukkig ook in de buurt.
Silleda blijkt een tamelijk grote stad te zijn, de markeringen houden al snel op, ook van de herberg waarvan de eigenaar gisteren reclame kwam maken in de herberg van Castro Dozon
Uiteindelijk vinden we een herberg. We moeten ons melden in een bar. Ze zeggen dat de kamers maar 3 baden hebben, dat klinkt goed dus nemen we de bedden maar. Voordat we naar boven gaan, komt Erika aan. Zij neemt natuurlijk het derde bed. Al snel blijkt dat we een volgende keer toch beter eerst kunnen gaan kijken. Er is maar een toilet/douche op de gang, die moet dus door een man of13 gedeeld worden. Ik loop maar naar de vierde verdieping en wacht daar tot de douche vrij komt. Nadat ik samen met Brigitte een waslijn gefabriceerd heb, ga ik naar de bar en bestel een cerveza grande. Ik krijg vervolgens een glas van, denk ik wel driekwartliter. Omdat ik nog van alles te doen heb, drink ik het redelijk snel en voel me dan ook wat rozig alsik Aukje ga bellen, ik stoot nog een keer flink mijn hoofd aan de lage deurpost
Daarna ga ik beginnen met dit verslag, foto's overzetten van mijn camera, met Brigitte naar de Supermercado en vervolgens alleen uit eten bij een restaurant dat ik internet gezocht heb. Bij een brillenwinkeltje koop ik maar weer een leesbril, een heel kleine dit keer met een smal kokertje erbij. Lijkt inderdaad ideaal voor in mijn broekzak.
Met enige moeite vind ik het restaurant. Het voorgerecht tostado met ei en ham is zo groot dat ik van het hoofdgerecht eigenijk alleen het vlees eet.

Geschreven door Caminotoon