Gisteren tot een uur of 5 binnen gezeten en naar de niet bijster interessante, Amstel Gold Race gekeken. Helaas via de NOS, gelukkig was het de laatste keer dat Maarten Ducrot medecommentaar gaf. De :"vrouw met het hondje" komt ook nog even
binnen. Zij komt uit Noorwegen ik vraag waarom ze dan hier komt wandelen Noorwegen is immers prachtig. Dat heeft te maken met de temperatuur : ze krijgt bij koude last haar spieren. Het blijkt wel lastig en prijzig om met een hond te lopen, ze moet vaak een privekamer nemen. Ze heeft wel een tentje bij en probeert zo veel mogelijk wild te kamperen. Vreemd is dat je in Spanje een hond alleen in de bagageruimte an de bus mee kunt nemen en dat wil ze natuurlijk niet
Ik wil na het bekijken van de zonsondergang pas gaan eten.. dus neem ik nu maar een bocadillo ham/kaas. Helaas blijkt het vegetarische restaurant momenteel gesloten, dus moet ik straks wat anders zoeken. Om kwart voor 7 vertrek ik in de richting van de kaap een wandeling van 3,7 km. De laatste paar km met uitzicht op zee. Om half 8 kom ik er aan, het is er erg druk, heel veel auto's op de parkeerplaats. Op de rotsen op de punt zitten veel mensen. Ik vind het een ware toeristische attractie (geworden) Ik vond Muxia echt veel mooier, serener en veel minder druk. Ik zou bij de kaap kunnen wachten op de zonsondergang maar dan moet ik straks nog een 3 kwartier na zonsondergang terug lopen. Liever
loop ik nu naar het strand aan de westkust dat is maar een km van de herberg
Vorige keer heb ik met Brigitte op de bonnefooi een route door het "binnenland" gezocht en gevonden. Deze keer volg ik de Google Mapsroute. Het strand herken ik nog, I.p.v. Radlers heb ik nu een flesje water bij. Het is wel een mooie plek waar zich een man of 20 verzameld hebben. De zonsondergang is mooier dan die in Muxia, al zien de foto's er een stuk spectaculairder en kleurrijker uit dan de werkelijkheid. Veel ingezoomde foto's zijn helaas onscherp. Dat gaat met mijn camera toch beter. Tegen half 10 loop ik terug, bij een hamburgerrestaurant neem ik een vegetarische hamburger.
's Morgens kan ik het rustig aan doen de bus vertrekt pas om kwart voor twaalf. Ik drink een paar café con leche en loop dan naar het nauwelijks aangegeven busstation. Als ik na een tijdje naar het loket ga en vraag of de chauffeur mijn QRcode incheckt of zij dat moet doen zegt ze dat dat bij de bus gebeurt en "trouwens de bus vertrekt niet hier maar een paar honderd meter verder". Ik ben benieuwd of ze me tijdig gewaarschuwd zou hebben als ik gewoon was blijven
zitten. Er hebben zich al wat mensen verzameld die de goede plek hebben kunnen vinden. Na zo'n 20 minuten komt een bus waarop Santiago staat; iedereen legt zijn rugzak in de bus. Dan vraagt iemand aan de chauffeur "Santiago?" waarop als antwoord "No Muxia" volgt. Alle rugzakken dus maar weer uit de bus. Kortom, de organisatie van het busvervoer in Spanje laat weer te wensen over. Je kan niet vaak genoeg vragen, naar de bekend veronderstelde weg vragen.
In de bus schrijf ik dit verslag, de busrit duurt 3 uur en neemt niet bepaald de kortste weg, We volgen de grillige kust. Santiago heeft een nieuw busstation, het is even zoeken naar de de uitgang. Ik loop door nieuwbouw richting het centrum, de oude vertrouwde ergernis met Santiago komt snel terug. Ontelbare wandelaars komen hier aan. Dat heeft echter niet geleid tot een wandelvriendelijke stad, elke paar hondetd meter volgt er een zijstraat met zebras met stoplichten, die minutenlang op rood blijven staan. Dat is een probleem vanwege de vele auto's ( in de oude stad speelt dit natuurlijk niet of veel minder.
Woensdag om 17.45 vertrekt de bus naar Irun, de komende 2 dagen moet ik hier wat bezigheden zien te vinden

Geschreven door Caminotoon