Vanmorgen stond ik goedgemutst op. Al had ik niet briljant geslapen ik had wel lang gerust en de sfeer op de camping was heel relaxed. Ik besloot het nog rustiger aan te doen en hier wat langer te lummelen voor vertrek. Ik hoopte dat na het inpakken van de zooi de zon ook op mijn veldje zou schijnen maar dat was niet het geval. Dus liep ik met stoeltje gevuld met water, mueslibol, banaan en e-reader naar het grotere veld voor een plekje in de ochtendzon. Het duurde amper 15 minuten toen een aardig stel mijn ontbijt en relaxmodus een flinke boost gaven met een heerlijk kopje koffie. Na een uurtje genieten was het toch tijd om (nog steeds goed gemutst) op te stappen. Al snel passeerde ik de grens met België en genoot van de route. Bij een groente kraampje aan huis een komkommer gescoord. En niet zo maar een komkommer maar een die op zand is gegroeid in plaats van op glaswol, zo werd vermeld op een bordje. En dat voor een luttele 50 cent. En of het nou de verbeelding is of niet, toen ik op een bankje aan de Maas m’n tanden in die groene rakker zette was ik het met mijzelf eens dat dit echt een van de lekkerste komkommers was. Zoals tot nu toe elke dag merk ik dat na een paar uur fietsen m’n stemming omslaat. De omgeving kan mij minder boeien, last van handen polsen, schouders en de warmte (of kou zoals eerdere dagen). Kortom kleine irritaties nemen de overhand. Toch nog maar wat extra pauze ingelast, dat is vast een goed idee. Nog een half uurtje neergestreken op een bankje bij het dorp Berg. Dit was inmiddels weer in Nederland. Het bankje stond de schaduw en aan de oever van de Maas met uitzicht op het pontje wat mij zojuist weer in Nederland had gebracht. Dat beetje rust hielp iets maar al na een kwartiertje fietsen was het effect weer weg. Gelukkig vandaag een korte etappe dus geen probleem. Geïrriteerd zijn mag best, het is even niet anders. Toen ik de Appie in liep merkte ik hoe geïrriteerd ik inmiddels was. Mensen die in de weg lopen, groente die nog moet worden afgewogen bij de zelfscan. Nee het gaat nergens over maar ik voel het wel. De camping uitbaatster was een stuk sjagerijn (nee dat lag niet aan mij 😜) maar hè ik ben weer op de camping. En maar liefst 150 plekken om uit te kiezen 😩. Ik zat net toen ik er achter kwam dat ik onder een aantal eiken zat. Aaaarrrrgghhh nee geen eiken! Straks zit die kutrups hier. Gelukkig stond m’n tent nog niet dus alsnog verkast naar een stuk zonder eiken, wat er gelukkig wel was. Het douchehok was afschuwelijk klein en met gordijn…. Ik hou verder mijn mond. Nee ik merk dat ik nog niet de oude ben, en dat is oké. Waarom zou ik wel leeg zijn na 4 uur werken en niet na 4 uur fietsen. En nu ik al weer even in m’n stoeltje zit en m’n tentje staat ben ik weer een beetje blij, gewoon omdat het eigenlijk heel goed gaat en ups and downs er bij horen. Al denk ik dat ik met 4 dagen storm en regen wel had opgegeven, zo veel veerkracht zit er gewoon nog niet in 😬.
Omdat de camping in het bezit is van een goede ijssalon volgens Google heb ik na het eten even een terrasje met ijs gedaan 😁 Ze scheppen gul hier in Limburg!

Dagafstand: 61 km
Totale afstand: 311 km
Warme prak: diepvries sperziebonen (tevens koelelement voor m’n bier), paprika, saté en rijst.

Geschreven door Cos.by.bike