Vanmorgen lekker ontbeten met kwark, mueslibrood en twee kopjes thee. Goed afgetankt voor een lange dag in het zadel.
Om 8:00 fietste ik weg van de camping. Wat een rust hier, ik kon best lang fietsen zonder iemand tegen te komen, heerlijk!
De eerste paar uurtjes was het koud maar droog en windstil, eigenlijk heel prima. Lekker om na al die warme maanden weer eens zonder natte krullen in de nek te fietsen 🤣. Weer veel bos en nog meer paddestoelen gezien. Rond 10:45 kwam ik er niet meer onderuit, dat regenpak moest aan. Geeft niks, het waait nog steeds niet en dat zou pas echt erg zijn. Ik was opweg naar Bourtange, een minuscuul vestingsdorpje vlak bij Duitsland. Aan de rand van het dorp had een meneer of mevrouw wel een heel feest gemaakt van zijn pompoenverkoperette, zo fout maar zo leuk! In Bourtange draaide ik het bruggetje op om de vesting op te rijden, het was hier op eens opvallend druk. Tsja ik dacht nog, logisch het is best een bekende attractie in een saaie omgeving.
Tot dat iemand naar mij riep hé je moet een kaartje kopen!!! Ehhh?? Een kaartje kopen om door het dorp te fietsen?? Ja een kaartje! Het is herfstmarkt dus je moet een kaartje kopen! Maar ik wil er alleen maar door heen fietsen.... Dat mag niet, vandaag is het herfstmarkt dus je moet een kaartje kopen en je mag de fiets ook niet mee!! Serieus??? Sinds wanneer mag je niet door Bourtange fietsen?? Alleen vandaag, het is herfstmarkt!! Dus je bedoelt dat ik al uren door de regen naar Bourtange fiets en nu niet verder mag vanwege een of andere kutherfstmarkt?? Ja dat klopt. Ik was behoorlijk teleurgesteld had mij zo verheugd op een warm kopje koffie in een pittoreske omgeving! Ik mocht er omheen fietsen! En dus ook geen kans meer op knus en warm. Dus door in de zeikende regen. Regen is niet erg, als je pak waterdicht is. Vandaag ben ik er achtergekomen dat dat helaas niet echt het geval meer is. Koud en nat vervolgde ik mijn weg. Om de moed erin te houden ga ik positieve dingen bedenken. Het waait niet, er zijn geen hordes zondagsfietsers op de been, ik heb nog voldoende eten in m’n tas, als het straks weer droog is dan is dat dubbel genieten, etc.
Na ruim 100km kwam ik langs Hongerige Wolf, het tweede doel van de dag. Hier mocht ik gelukkig wel gewoon doorfietsen. Rare plaatsnaam 2, check!
En toen begon het lange stuk langs de dijken naar Delfzijl. Die dijken staan vol met schapen dus veel vee-roosters en nog meer schapenschijt. Een paar km is leuk, 30km is too much! In de stromende regen fietste ik Delfzijl binnen, op naar de Appie voor m’n prakkie. Sta ik voor de Appie issie hartstikke dicht! En ik heb hartstikke honger!!! Ik keek moedeloos om mij heen en zag toen aan de overkant van het plein een Lidl met mensen die in en uit liepen! Hoera! Ik was gered! En toen nog maar 4km naar de camping. Toen ik aankwam op de camping werd ik wel weer blij, heerlijk rustiek en rommelig! Een leuk plekje en een heuse druivenkas waar ik mag zitten en koken. In de stromende regen de tent op gezet en warm gedoucht. Oja ook nog even kennis gemaakt met de boerderijkat en toen de kas in! Met m’n buikje vol zit ik dit pindatje te pennen als de eigenaar langs komt. Of ik al een toetje heb gehad? Voor ik het weet heb ik een trosje Groningse druiven op schoot! Lief en ook nog erg lekker. Maar eerlijk is eerlijk de Westlandse van Paassen druiven zijn lekkerder!

Dag afstand: 143 km
Totale afstand: 250 km
Camping & plaats: mini de Leeuw in Delfzijl
Warme prak: tortelloni gevuld met ricotta en spinazie.

Geschreven door Cos.by.bike