Gisteravond bij zonsondergang nog even genoten van de mooie camping. Zo aan de Moesel! En ook genoten van de opgeladen batterijen, powerbank, telefoon en schone was! En dat allemaal voor het luttele bedrag van 7 euri en 22 centjes. Leve de camping municipale! Vanmorgen om 06:00 opgestaan omdat ik een echt lange rit op de planning had en geen idee hoeveel er geklommen moest worden. En inderdaad het was heuvelachtig, en dat maakt hongerig! Ik keek bij elk dorp uit naar een bakker. Maar nee, niks geen bakker. Na het 8ste dorp zonder bakker zonk de moed wel een beetje in de schoenen. Zo gaat het wel heel rap met mijn noodrantsoen. En toen opeens spotte ik een oudere meneer die toch echt onmiskenbaar met een “pain” onder zijn armen de weg overstak!! Hell yeah!!! Ik keek om mij heen maar zag geen bakker, wel nog een meneer die een brood uit een automaat op straat toverde. Ok ook prima! Sta ik voor de automaat, alle uitleg in het Frans.. ik deed mijn best en zou mijn pain moeten kunnen pakken maar het klepje wilde niet voor of achteruit! Wel gotgloeiende.... maar daar kwam mijn prins op het witte paard al aangesneld! Het klepje moest ook niet voor of achteruit maar omhoog 🤣. Volmaakt tevree fietste ik weg met een geweldig lekker ogend stukkie brood! En die had ik ook wel nodig vandaag! Ik wist dat er in dit deel van Frankrijk weinig te krijgen was onderweg. Maar niets?? Nee dat had ik niet verwacht! Echt serieus de hele 139 km kon ik nergens een euro kwijt! Gelukkig wist ik dat onderweg nog niet. De route was erg mooi en heerlijk rustig en heuvelachtig. Veel dorpen oogden enorm verlaten en waren dat volgens mij dus ook 😁. Genoten van de mooie en dreigende luchten, minder genoten van de regen die ik daarbij kado kreeg. Op een gegeven moment ging het echt los, dus ik onder een boom mijn regenzut aangetrokken. En toen braken de hachelijkste 5 minuten van vandaag aan. Ik moest heuvel af, met veel regen en een fikse wind van zij, over de provinciale weg waar dus ook vrachtwagens rijden. Ik ben geen held met afdalen, die zijwind maakt het niet makkelijker en stortregen ook niet.... Gelukkig was het ongemak snel voorbij, de wind ging liggen en het regenpakje kon weer uit! De dreigende luchten waren er nog wel maar in een regenpak met 27 graden is eigenlijk ook niet te doen 😖. En dan die geur van natgeregend warm asfalt, zalig! De rest van dag heuveltje op en af met die heerlijke lucht in m’n neus! Vandaag fietste ik voornamelijk achter de buien aan in plaats van er doorheen, geluksvogel!
De ene heuvel is de andere niet. De aller vervelendste zijn de steile, echte kuitenbijters waarbij je eenmaal afdalend ook nog flink moet remmen om niet uit de bocht te vliegen, remmen is zonde! De allerleukste heuvels waren er vandaag ook. Ik noem ze de gratis heuvels. Als je naar beneden toe echt genoeg vaart maakt, gaat heuvel op weer bijna vanzelf! Gratis heuvels noem ik ze dus. Je moet alleen wel ff de energie op brengen om bij te trappen heuvel af. Dus helemaal gratis is het eigenlijk niet. Onderweg passeerde ik nog twee vakantie fietsers, werkelijk helemaal afgeladen fietsen hadden ze. Heuvel op haalde ik ze met twee vingers in m’n neus in. Bonjour!!!! Toen ik op een bankje een stuk van mijn felbegeerde pain verslond kwamen ze weer voorbij geploeterd. En even later haalde ik ze dus weer in. Had ze zo graag verteld dat ze minimaal 8 kg konden dumpen. Maar ja ik wil niet de betweter zijn... succes dappere fietsers. Ik hoop dat ze het halen, ze slingerden echt gevaarlijk met hun fietsjes met 5 km per uur heuvel op.
Maar ik had zo mijn eigen problemen. De water voorraad was op... en inderdaad geen winkel of tankstation in de weide omtrek. Ik zag een meneer in zijn voortuin aan het werk en vroeg hem of ik water mocht bijvullen. Schoorvoetend stemde hij in, een man van weinig woorden maar ik had weer water dus alles prima.
Eenmaal op de camping (17:15) sta ik voor een wederom gesloten receptie. Maar deze was de hele maandag dicht. Er stond een telefoonnummer op de deur, dus ik bellen en in mijn beste Frans (heel slecht) geprobeerd uit te leggen dat ik er wilde pitten. Na een minuut of 5 kwam er een auto aanrijden met erg hulpvaardige eigenaren. Ookal was de toko dicht, ik mocht toch nog een biertje kopen en ze vertelden mij welk restaurant in de buurt prima eten had. Of dat ik nog boodschappen wilde? Ze moesten nog naar de supermarkt en wilden best wat voor mij halen. Moest ik wel 2 uur op wachten maar Zo Lief! Echt waar beste mensen, dit soort tripjes hersteld mijn geloof in de mensch! En nu? Uiteten! Ik zit volgens de eigenaren in het beste restaurant van de buurt. Moest er maar 3 minuten voor fietsen. En mijn tafel heer van vanavond is Hendrik Groen! Heb afgelopen dagen al flink om hem gelachen, hij heeft vast nog wel wat mooie verhalen terwijl ik wacht op mijn Wiener Snitzel met salade!

Leuk: Lieve mensen
Niet leuk: gebrek aan supermarkten en bakkers
Camping: Camping in Rhodes
Warme prak: zie tekst!

Totale afstand: 669 km

Geschreven door Cos.by.bike