Gesmolten Cos

Frankrijk, Forges-les-Eaux

Bij zonsopgang stond ik mijn tentje in te pakken, genietend van de laatste minuten uitzicht op koeien en een opkomende zon. Gisteravond nog een wandelingetje gemaakt met ondergaande zon! Deze tijd van het jaar is wat dat betreft echt perfect. Het laatste ochtendje langs de kust was alweer aangebroken. Net als in Ault waren de beklimmingen super steil! Heb er zelfs een gelopen 🙁. Maar met wederom fenomenaal uitzicht! Vandaag was het ‘gesloten bakker dag’. Ben serieus 7 gesloten bakkers gepasseerd! Maar op alleen 2 nectarines en 1 banaan kom je niet ver. Ik had nog wel een half stokbrood van gister maar deze was wel echt alleen nog geschikt voor paneermeel (of als je echt kapot gaat van de honger). Eindelijk was er een dorp met een “depot de pain” in een lokaal barretje. Ik naar binnen maar wilde het liefst meteen weer weg. Wat een ranzige bar! Kop op Cos verman je, als het brood maar vers is. Dus ik bestelde bij de groezelige barman een pain rustique. Pakt de beste man hem met z’n blote handen op en legt hem op de toonbank, geen papiertje niks! Gatverdamme. Affin, ik zou er vast niet aan sterven en beter dat beschuit! Eerlijk? De pain was heerlijk! Stukkie geitenkaas, tomaatjes en druiven erbij (had ik nog van gister) echt niets meer aan doen! Bij Dieppe was het tijd om afscheid te nemen van de kust. Vanaf nu volgde ik de “voie verte maritieme - Seine” Een voie verte is een fietspad wat gelegd is over een oude spoorbaan. Nou dat heb ik geweten, 50 km lang moest ik rechtdoor. Gaap! Vals plat omhoog en wind tegen (slechts 3 bft maar toch). Daarnaast was het bloedverziekend heet wat het nog zwaarder maakt. Af en toe wel een mooi uitzicht op heuvels en dorpjes maar niets vergeleken bij de afgelopen dagen. Voor het eerst zat ik er een beetje doorheen. Dat werd wat beter toen ik langs een fiets-rustpunt fietste. Ze hadden daar belachelijk veel faciliteiten. Er was zelfs een pomp met compressor waar ik dankbaar gebruik van maakte. Was door al het stoepje op en af toch al een bar kwijt. Met volle banden vervolgde ik de route, en dat was wel te merken! Dank je wel lieve Fransen!
Uiteindelijk kom ik toch altijd weer aan op de camping (in theorie), zo ook vandaag. Ik kreeg een plek toegewezen vlak bij een groep van 10 mensen. Een ander slag, zeg maar. Voelde mij er totaal niet op m’n gemak. Even dacht ik niet piepen, maar dat was snel voorbij. Toedeledokus! Ik heb zat plekken gezien waar ik een stuk gelukkiger zou zijn. Dus in de categorie ‘een brutaal mensch’ ben ik lekker ergens anders gaan staan. Besloot mijn fiets te parkeren en dan eerst te douchen, was zo plakkerig van de warme rit. Normaal zet ik altijd eerst even de tent op. En toen wist ik weer waarom ik eerst altijd de tent opzette en dan pas ga douchen… het was zo heet…. ik WAS fris en fruitig. Maar ik vertik het om weer te douchen. Ik ga lekker zitten, een biertje drinken en eten!

Dagafstand: 108 km 🚴
Totale afstand: 681 km
Leuk: de krijtrotsen
Niet leuk: best wel warm
Warme prak: coleslaw met extra komkommer en chipolata worstjes en toe een pastei de Nata (die hebben ze hier bij de Aldi 🤪)

Geschreven door

Al 4 reacties bij dit reisverslag

Ha,ha. Dat weet je toch. Maandag..... Net als 12.30 uur. Ze gaan gewoon dicht en gelijk hebben ze. Wij zijn in Nederland wel een beetje doorgeslagen.

Martin 2021-09-06 18:55:33

Heerlijk verhaal en die bar ziet er van buiten best strak uit.

Gerrit 2021-09-06 19:22:05

Ja, die winkelsluitingen in Frankrijk weet was. Gelukkig nog een stokbrood Roosje verslonden. Laat je al veel kilo’s in la France liggen??

Jan 2021-09-06 20:38:14

Geen brood, en geen weet waar en wanneer je kan inslaan; kater der herkenning. Je kan op enig moment aan niets anders meer denken. De allimention in de kleine plaatsjes zijn uitstervend en inderdaad ook de openingstijden nopen nog eens tot 'dan maar wachten'. Mantra "ik vind dit leuk".

Jos 2021-09-07 07:56:34
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.