Vanmorgen alweer een droog tentje! En een gesloten receptie. Ja maar ik wil weg, en betalen! Heb het telefoonnummer gebeld wat er hing en toen bleek dat hij over 45 minuten pas open ging. Dat had die dame mij gister niet verteld! Zei zij vanaf 07:00… Ik dacht toedeloe, ik leg wel geld onder een steen die ik voor de deur zet. Net toen ik dat had gedaan kwam de eigenaar aan fietsen. Gelukkig, en niet wachten en fatsoenlijk betalen! De ochtend was grijs en ik fietste verder richting het zuiden. Wat in NL onmogelijk is mag hier wel. Tientallen kilometers aan boulevard ben in over gefietst. Boulevards waar alleen wandelaars mogen komen, en fietsers dus. Echt tof zo vlak langs het strand fietsen! De hoogbouw bleef, maar daar was ik inmiddels wel aan gewend. Lekker slalommen langs wandelaars 🤣. Niet altijd lekker trouwens, soms was het echt te druk en schoot ik niet op. Wat ook typisch Vlaams is: de vele verhuurbedrijfjes met rijdend speelgoed; fietsjes, skeltertjes.. Ja dat moet in het hoogseizoen dus ook allemaal over de boulevard! Gezellig 🤪. Soms stonden er tussen alle moderne hoogbouw ineens opmerkelijk oude pandjes, raar.
Rond het middaguur bereikte ik de grens met Frankrijk, en brak de zon definitief door. Nog geen paar honderd meter na de grens was er een boulangerie. Mooi, meteen maar ff een croissant scoren. De broodjes van de Vlaamse bakkert vielen wat tegen, maar friet in de ochtend da’s ook zo wat. De route in Frankrijk leidde mij een tijdje weg van de kust.
België en Frankrijk doen hun best met de fietspaden maar er valt nog veel te verbeteren. Elke kruising van fietspad met weg heeft een stoepje. Dus stoepje af, weg over steken, stoepje op. Als je een rotonde driekwart neemt is dat dus 3 keer af en drie keer op. Met een volgeladen fiets kan dat alleen met een slakkengang, anders hebbie zo een lekke band! Maar die zelfde beladen fiets krijg je langzaam opgang. Effin, niet klagen ik heb nog steeds wind mee ! Tijd voor een stukje bezinning was er ook, de vele bunkers in de duinen en een militaire begraafplaats zijn getuigen van de vreselijke stijd die hier is geleverd. Vlak bij de camping staat een bunker zo scheef als de toren van Pisa, of schever nog…
Op een heerlijk plekje aan de rand van het duin staat m’n tentje vandaag. Met net voldoende gras en weinig zand om met gewone haringen uit de voeten te kunnen. Terwijl ik op mijn stoeltje in de zon mijn maaltje zit te koken prijs ik mij gelukkig. Tot dat ik mij zelf enig letsel toebreng door een bonenblikje in elkaar te willen knijpen. Mijn duim schiet weg en knalt vol op de scherpe rand van het blikje. Ik steek snel m’n duim in m’n mond maar wordt al gauw misselijk van het bloed… duim maar weer uit m’n mond… het bloed loopt letterlijk zo het gras in (zie foto, ik overdrijf nooit🤪) Lang verhaal kort: ik ben reuze blij dat ik hechtpleisters in m’n EHBO-tasje heb. Kusje er op en klaar. Nu lekker eten!

Dagafstand: 112km
Totale afstand: 343 km
Leuk: fietsen over de boulevard
Niet leuk: het bonenblikje incident
Warme prak: gehakt met courgette, tomaat en rode bonen (echt rode, geen bruine). En wat chilivlokken voor het pitje 🌶

Geschreven door Cos.by.bike