Op de parking binnen de muren van Taroudant die 24 uur open is, viel de onrust ontzettend mee en wij hadden van in- of uitkomende auto’s, vrachtwagens of brommers geen last ondervonden. Vanmorgen werden onder overdekte plekken handkarren van gesorteerd fruit voorzien, al het mindere fruit haalden ze eruit. Jan kocht vlakbij verse stokbroodjes om te ontbijten en we lazen onze kranten.
Eind van de ochtend liepen we langs de Marché Municipal door drukke straatjes waar auto’s langzaam doorheen reden, omdat het gewoon niet sneller kon. Heel anders was het met fietsers en brommers die overal tussendoor schoten, zelfs in de Souk, waar we inliepen. In de Souks kwamen we grote groepen toeristen tegen die in Taroudant een rondleiding kregen. Wanneer er weinig of geen toeristen zijn, voelde dat veel fijner, terwijl we zelf ook toerist zijn. Terug in de straatjes stapte Jan binnen bij een kapper, die het eerst aan Jan overliet wat hij wilde betalen. Maar Jan wilde een prijs weten, maar nam daarna met 100 dirham geen genoegen en werd het 50 dirham (5 euro).
De kapper ging stevig met een tondeuse aan de slag, daarna ook met scheermes en werkte elke keer weer iets bij. Het resultaat was goed, maar minder als de vorige kappersbehandelingen. We wandelden door naar Place Assarag en dronken een verse jus op een terras.
De Grande Marché begon naast dit plein en we kuierden langs en door allerlei afdelingen, waar alles gegroepeerd bij elkaar te vinden was: alle schoenen en lederwaren bij elkaar, net als kleding of kruiden met noten, dadels en vijgen of groente en fruit. We kregen een beetje trek in eten en wilden opnieuw naar dat zaakje met gefrituurde vis. Buiten was het berendruk om af te halen, konden nauwelijks naar binnen waar het warm en bomvol zat, zodat we verder gingen. Bij dezelfde aardbeien kraam namen we opnieuw een kilo mee en bij een toonbank met zoete broodjes zochten we twee langwerpige gesuikerde staafjes uit en twee rozijn loze koffiebroodjes voor slechts 5 cent per stuk. We zagen aan de ander kant van ‘onze’ stadswalpoort een Grande Boucherie (slagerij) en ontdekten dat je daar ook kon eten. Jan zocht bij de slager voor zeven stokjes verschillend vlees uit en rekende vier euro af en in de ruimte ernaast werd het gegrild. Daar konden we van alles bij bestellen, zoals drinken, salade en ook patat en Jan aan het eind zeven euro afrekende. Jan had bij de slager ook gevraagd naar filet pur en misschien was er morgenvroeg, voordat we wegrijden, een hele ossenhaas!
Teruglopend naar de poort was de zon verdwenen, waaide er een frisse wind en spetterde het minimaal. Binnen de muren in de camper kon de deur nog een poos open staan, dronken we thee met de zoete broodjes, die al bijna op waren gegeten voordat een foto was gemaakt. Rond zes uur begon het wat meer te regenen en werd het ook kouder. We waren al op de hoogte dat de temperatuur wat zou dalen en dat regen in aantocht was.
Begin van de avond liep Jan even snel naar de beignet bakker die ter plekke frituurt en waar het vreselijk druk was en vaak met grote bestellingen. Hij had geluk dat het deeg nog niet op was en kwam met vier loeihete beignet-ringen terug, die heerlijk smaakten.
Morgen gaan we richting Noord Marokko en zien wel waar we uitkomen!
* Update zus Jan: Het gaat erg goed met haar! Ze is al een poosje op een verpleegafdeling, waar ze zich steeds ietsje meer mocht veroorloven, zoals beetje tv kijken en telefoongebruik. We kregen van haarzelf een update dat ze vandaag op de afdeling besproken was, waarschijnlijk deze week naar huis mag en dan therapie krijgt. Ze moet er rekening mee houden dat het herstel nog maanden kan duren, maar dat zij wel tot de 30% gelukkigen behoort, die het hebben overleefd!

Geschreven door LaikaRiaJan