Vanmorgen vroeg reden al meerdere Franse campers het voorterrein Ryad camping af en ontstonden er veel vrije plekken, dachten wij! Ook waren we nu bedacht op het zachte deurklopje van de dove man, die met broden langskwam, maar ook allerlei rommel opruimde. Tijdens het ontbijt vonden wij het heel vreemd dat een quad met een grote aanhanger ook de poort uitreed. Alle Franse campers stonden buiten op een leeg veld geparkeerd en na onze vragen werd ons duidelijk gemaakt dat het hele voorterrein leeg moest voor de middagfestiviteiten van het Berberfeest. Alle campers mochten begin van de avond dan weer terug naar de plek. Wij maakten alles klaar, reden ook de poort uit, maar namen na een kop koffie/thee tijdelijk afscheid van Ruud en Annemarie om verder te gaan.
We reden langs het bedrijf waar onze fietsen werden afgespoten, de muren met poorten rondom de Medina, de nieuwe moskee, groene palmbomen en kleurrijke planten met 25 graden de stad Tiznit uit. Na de laatste nieuwe huizen en gebouwen kwamen we op de R104 meteen in kale droge woestijnachtige vlaktes of heuvels met veel stenen en weinig begroeiing. Keuterboeren probeerden met water-tanken achter kleine trekkers hun land te bewateren. De aarde kleurde van geel naar roodbruin en we ontdekten dat de cactus-ziekte nog steeds niet voorbij was, terwijl vetplanten er wel prachtig uitzagen.
Lang voordat de zee in beeld kwam, voelden we al frissere wind, maar kwam ook lichte bewolking opzetten. Bij Gourizim volgden we de R104 kustweg eerst naar Mireleft, waar we eerder vrij in die mooie baai stonden. Veel herkenning van deze omgeving en ook daarna met camping Erkounte Park bovenop een klif, waar we ooit strandden met een kapot gereden buitenspiegel door een tegenligger.
We gingen zuidwaarts verder en reden bij de paarden het nieuwe Sidi Ifni binnen en onder de heuvel met het oude deel lag onze bestemming. Bij camping Sidi Ifni gaven we bij Abdullah aan dat we vrienden van Malika = Marjan waren en hij ging ons meteen voor naar onze plek. Aan de zeekant van de camping waar ook Marjan iets verder bij Engelsen in de buurt stond.
Het was leuk en fijn om elkaar weer te zien en bedankten haar voor het regelen van de plek, want ook hier was het overal vol! We hadden een prima plek al had een Frans stel naast ons op een grote hoekplek met niet grote terreinwagen een deel van onze plek in gebruik met een schuurtent. Dat vonden we niet zo erg, maar wel dat ze niet aan hun ruime vrije kant gingen zitten, maar bij de schuurtent. Toen het mogelijk was, zetten wij onze stoelen naar achter. Jan met een leesboek en Ria verder met haar opnieuw uitgehaalde breiwerk, want de bewolking was weer verdwenen.
Ook op deze camping werd door Marokkanen aan campers geklust en Jan vroeg Abdu om een ‘mecanicien’ te regelen waarmee hij wat later mee aankwam. De man bleek eigenlijk een monteur maar ging toch met ons voor spatbord aan de slag om die weer zonder Duck tape vast te zetten. Een lastige en tijdrovende klus, maar het lukte hem en rekende er slechts 25 euro voor!

Geschreven door LaikaRiaJan