De afgelopen dagen geen verslagen gemaakt, want we staan deze maandag nog steeds op die mooie strandplek tussen Marmaras en Toroni. Volgens de kaart is het vrij of wild kamperen hier zelfs geoorloofd.
Eigenlijk wilden we vandaag, dus na het weekend, verder gaan, maar dan probeer je weer zo’n zelfde plek te vinden. Het is hier mooi rustig en ruim en met veel minder wind dan de eerste dagen nu aardig warm! Het zeewater is zo helder, dat Ria inmiddels zonder pleisters en met stripjes bij slechts een wond heerlijk een frisse duik neemt. Ook Jan gaat regelmatig!
Er zijn hier geen voorzieningen, dus moest Jan vanmorgen met de fiets bij het kerkje op de heuvel water halen en voor boodschappen naar Toroni.
Inmiddels zijn er wat wisselingen geweest, maar er staan ook een aantal campers en een paar Griekse caravans voor langere tijd bij deze baai.
Gister probeerde een Nederlander met camper tussen de Duitser en onze camper te parkeren, maar dat paste niet en hij ging iets naar achteren er tussen staan. Dit Nederlandse echtpaar had in Oirschot zelf een grote camperplaats en deelde meteen folders in Duitse taal uit. Vanmorgen vertrokken ze naar de andere kant van het schiereiland Sithonia.
Vanmorgen kwamen er iets verder drie bus campers bij met jonge mensen, die heel jonge kindjes hadden en die midden op het terrein samen hun eigen hoek creëerden.
Begin van de avond reed een 4wd truck over het strand en deze bleef midden op voor de zee staan, want die komt toch niet vast te zitten in het zand!
Verder staat er naast ons op afstand aan de andere kant vrouw of begeleidster met een man die Parkinson heeft. We vinden het fantastisch en ook intrigerend hoe de man schuifelend met kleine pasjes door het zand zelfstandig de zee ingaat! Je kunt er van alles bij en over bedenken!
Ook komen er elke dag twee Duitse stellen naar het strand, die in de buurt in hotel of appartement zitten. Ze maken steeds iets beter een groot afdak voor de zon. Ook op de sub die ze bij zich hebben, lukt het elke dag steeds beter!
Er loopt een ontzettend lieve hond rond en Jan had hem al meteen iets lekkers gegeven tot de buurman ons waarschuwde, want de hond blijkt onder de vlooien te zitten. De mensen die eerder op onze plek stonden, hadden hem heerlijk geknuffeld en daarna zat alles in de camper en ook hun bed vol met vlooien. Dus houden we hem maar op afstand!
Elke dag komt een kudde geiten en een kudde schapen langs en de herder maakt vaak een praatje met onze Duitse buren. Hij zwaait ook vrolijk naar ons en dan horen we dat er het een en ander over “die Niederländer” wordt verteld.
Zo vermaken we ons met het bekijken van mensen en hun bezigheden en lezen veel en Ria ook met puzzelen en haken.
Jan kookt lekker en had bijvoorbeeld twee kipfilets, die zo enorm waren (zonder water toevoeging!!), gister gebruikt voor kip Siam en vandaag doormidden nog voor twee behoorlijke schnitzels.
De zon zakte om half acht achter de heuvel en toen werd het met onze badkleding nog aan iets frisser.
Alles is hier nog steeds fijner dan de nattigheid in Nederland en de overstromingen in Zuid Duitsland in Beieren. Dus blijven we morgen ook nog hier op het strand staan.

Geschreven door LaikaRiaJan