Marokko, Asilah

Gisteravond, vannacht en ook deze ochtend werden we een beetje horendol van een kater die naast de camper zeer luidruchtig elke keer de moederpoes van de twee jonge katjes besprong. Onze Engelse buurvrouw spoot iedere keer met een flesje water en een Duitse aan de andere kant gooide zelfs een bak water. Maar de kater kwam toch steeds weer terug!
Het was opnieuw zonnig en we maakten ons klaar om te vertrekken. Jan loosde, vulde en spoelde het toilet, terwijl Ria ging afrekenen: vijf nachten waarvan één nacht met stroom 420 dirham (42 euro).
Om kwart over elf reden we met 22 graden de poort uit en net buiten de camping haalde Ria nog snel drie stokbroden bij de bakker. We gingen verder langs moskee en voetbalstadion Asilah uit en bij de laatste flats ontdekte Ria net te laat dat er ook nog een hele krottenwijk was.
Over de vrij nieuw geasfalteerde N1 reden we steeds in de buurt van autobaan en spoor door een heuvelachtig landschap met meestal kleine akkers. Langs de weg aardewerk verkoop, maar merendeel fruitstalletjes met vooral Marokkaanse avocado’s. En natuurlijk overal kuddes schapen en in de buurt van ons doel zagen we al tussen de heuvels door de rivier Oued Loukos en de stad Larache. We zakten af om ten noorden van de rivier en helemaal aan het eind van de weg op een grote bewaakte parking voor 2x 10dh (dag+nacht voor 2 euro) vlakbij het strand te blijven staan.
Nadat Jan de camper had geparkeerd, stopte Ria blikjes, plastic flesjes en grote stukken plastic die rondom lagen of rolden in een vuilniszak. Excuus voor de rommel: overvolle prullenbakken? Tuurlijk niet, maar gebeurt op veel plekken, behalve in eigen huis!!
Jan zocht meteen een eetgelegenheid op en sprak daar af om rond vijf uur een tajine zeevruchten en eentje met kip en groenten te komen eten.
Ook had hij had gelezen dat langs de kust code geel i.v.m. stevige wind en windstoten was afgegeven, maar we merkten hier niets van en de stoelen werden buiten gezet. Ria hield zich bezig met een jarenlang breiproject, terwijl Jan een nieuw leesboek had. Zo nu en dan kwam er een Marokkaans echtpaar of familie naar het strand of liep naar een terras en vaak werd er even naar ons gezwaaid.
Om vijf uur gingen we naar de eettent en kregen twee super hete tajines op tafel gezet met ieder een schoteltje zeer fijn gesneden rauwkost en een mandje brood. Het oogde goed en het smaakte nog beter! Voor de prijs van 100 dirham (10 euro) inclusief drinken kun je bijna zelf niet koken! Maar dat vindt Jan juist veel te leuk om te doen!
We liepen nog een kleine ronde en werden getrakteerd op mooie luchten en een ondergaande zon voordat we in de camper aan verslag en foto’s begonnen.

Geschreven door LaikaRiaJan

20 dec 202420-12-2024 Laatste dag Assilah

22 dec 202422-12-2024 Bezoek Lixus en camping Larache

Al 3 reacties bij dit reisverslag

Nou Ria en Jan gaat je goed zo te lezen . Lekker eten voor maar 10 euro. Maar jan blijf zelf je eten koken dan weet je wat je eet,ik mag ook graag koken mijn Buurtjes wat brengen zijn al in de tachtig en ze zijn zo dankbaar en dat doet mij goed .. Nou Lekker genieten samen .En de foto's zijn prachtig kan ik zo van genieten. Groetjes Ben.
Bennie 2024-12-21 22:26:01

Wat een mooie plaatjes schieten jullie op een dag met weer die heerlijk zon en blauwe luchten. Wij genieten van jullie uitgebreide reisverslag. Nog veel reis plezier met nieuwe ervaringen. Lg ons M&E. 😘👋
Marjolein. 2024-12-22 15:35:24

Ziet er mooi en lekker uit. Eigenlijk beetje jaloers, maar dan had ik zelf moeten gaan. 😏 maar ik ga ook weer over 2-3 maand, niet zo ver, maar ik krijg door deze indrukken, weer echt zin om zelf te gaan…
Harry 2024-12-22 16:22:16