Het was vannacht lang niet zo koud als de vorigen op de goed verlichte parkeerplaats aan het strand van Stehat en toen de zon omhoog kwam, stapte Ria uit bed terwijl Jan nog heel even bleef liggen. Het was zo helder, dat Ria vaag de omtrekken van de Spaanse overkant dacht te zien. We stonden hier met twee campers, maar onze Franse buren maakten aanstalten om te vertrekken. Vandaag wilden wij nog even genieten van de heerlijke rust aan zee en hier een rondje lopen.
Tijdens ons late ontbijt kwam er een Engelse camper met Marokkaans nummerbord aanrijden, die op afstand aan de zijkant werd geparkeerd. Nog niet eerder zagen wij een Marokkaan met camper.
We sloten af en wandelden over het strand langs de zee naar de andere kant en zagen aan het strand geen luxe maar wel aardige optrekjes met een klein terras. Het zee-weer tastte duidelijk het beton en de verf aan.
Bijna aan het einde van het strand lagen visnetten op hopen en vissersboten op het zand en was een gesloten strandpaviljoen. Op de puntige rots, waar het strand eindigde, waren kinderen geklommen. Bovenop het einde van de boulevard was nog een verlichte parkeerplaats waar je met de camper mocht staan, maar deze lag niet zo mooi als waar we nu stonden. Daar in de buurt was een voetbalveldje, waar veel kinderen in groepjes baltraining hadden.
Verder was het aardig stil in het dorp met veel gesloten luiken van huizen, winkels en bedrijfjes. In het ‘centrum’ kwamen wel geluiden uit koffie huisjes en waren een paar kleine fastfood restaurantjes open. Bij een groente- en fruitbedrijfje kocht Jan komkommers, aardappelen en aardbeien en bij een slager twee kippenpoten. Er bleek rondom hier toch meer te koop dan we dachten, want zagen in een vitrine naast ronde platte broden ook baguettes liggen.
Een echtpaar liep ook richting het strand, terwijl hun zoontje met merkkleding aan, net als gister op een grote quad rondscheurde; overduidelijk een rijke familie!
Terug bij de camper zette Jan de stoelen buiten en met het geluid van de golfjes en een leesboek genoten we van de zon, waar zo nu en dan wel een wolk voor schoof. Net als gister, maar toen doorzochten ze de prullenbak, kwamen twee jongetjes met ‘bonjour’ bij ons op het muurtje zitten kletsen en Ria gaf ze chocolade, want ze bedelden niet.
Evan later kwamen er nog vier Franse campers, waarvan twee met grote aanhanger ook op de parkeerplaats staan, maar daar krijg je geen contact mee!
Jan maakte voor het einde van de middag het eten klaar met groene asperges, gebakken aardappelen, komkommerschijfjes en Marokkaanse kippenpoten. De zwerfhond met een gemist stukje achterpoot die bij ons op het beton in de zon lag, kreeg alle resten van de kippenpoten met een bakje water. Hij was niet meer weg te slaan!
Op het strand werd ondertussen een potje voetbal gespeeld met een doel van rietstengels.
Einde middag en ook einde weekend werd het aardig druk met dorpsbewoners rondom de camper, die met auto of lopend aankwamen en op strand of in een lange rij op het muurtje gingen zitten. Een man kwam zelfs even met z’n vrachtwagen langs, die hij tussen de campers parkeerde.

Geschreven door LaikaRiaJan