Na een koude nacht met ons kacheltje de hele nacht aan, was het op de camperplek deze morgen prachtig zonnig weer met een temperatuur van nul graden. Het voelde buiten helemaal niet koud aan, want er was geen wind.
Ria betaalde bij de automaat vijf euro en met de kaart ging de slagboom open. Er vlak naast kond Jan het vuile water in een daarvoor bestemde bak lozen, die na afloop automatisch keurig werd schoon gespoten. Helaas was het niet mogelijk om water in te nemen, wat in de winter bijna overal het geval is.
Om tien uur vertrokken we richting Savona en het sneeuwlandschap was opnieuw prachtig.
Omdat de borden voor ons wat onduidelijk waren, namen we bewust de autostrada richting de kust. Geen behoefte om ergens op een binnenweg in de sneeuw te belanden!
De temperatuur liep langzaam op en daardoor werd het enigszins mistig. Toch brak regelmatig de zon weer door en kwamen we heel gemakkelijk uit bij Savona. De tolbetaling van slechts €5,90 voor tachtig kilometers lukte niet goed met de pas, maar de poort ging open. De verwachting is nu dat er, zelfs na een paar jaar nog, een naheffing gestuurd wordt.
Bij Savona kwam veel ons bekend voor zoals de prachtige panden, de burcht, de Torretta toren, de aanlegplek van het enorme cruiseschip Costa Smeralda en de enorme drukte.
Hier geen sneeuw meer te zien en een lekkere temperatuur van 15 graden.
We hadden een camping op campercontact gevonden die geopend was, maar door werkzaamheden aan een smal bruggetje lukt het niet om op de zeer hellende gravelweg deze te bereiken en we draaiden om.
Verder was er langs de drukke kustweg SS1 of iets meer naar het binnenland geen goede plek beschikbaar en we besloten om opnieuw een heel stuk de autostrada Azzurro van Genua richting Livorno te pakken.
De autostrada liep soms vlak langs naastgelegen flatgebouwen en van de ene tunnel door naar de vele anderen. Zo reden we met gemak bijna 140 km verder naar een betaalde camperplek bij de monding van een rivier.
Daar belden we tevergeefs het aangeduide telefoonnummer en moesten alweer een andere plek zoeken.
Dat werd nu de rustige parkeerplek van het in de heuvels gelegen Montemarcello, wat als een van de mooiste dorpjes van Ligurië op de grens van Toscane werd geduid. Ook wel genoemd het dorpje van de wind, waar de beroemde Italiaan Dante Alighieri in 1306 een schuilplaats en rust bij een klooster zocht. Hier zou hij bij een van de broeders het manuscript van zijn ‘Inferno’ hebben achter gelaten.
Er bleek genoeg plek en overdwars parkeerden we onze ontzettend smerige camper aan de rand met een uitgebreide "milieu straat" in de buurt.
De zon ging vlak daarna onder en met de aanwezige oranje lichten van de lantaarnpalen leek deze verder in de avond te blijven schijnen.
Pas deze avond heeft Ria nog snel in de camper het meegenomen kerststalletje, de engeltjes en lampjes voor deze kerstavond neergezet en opgehangen, want eerder was het er nog niet van gekomen!
Vanuit Italië wensen wij iedereen fijne kerstdagen!

Geschreven door LaikaRiaJan