Het was deze morgen wat fris, vochtig en bewolkt en we maakten na het ontbijt alles klaar om verder te reizen. Vlak voor vertrek van deze prachtige plek aan de Seine voer nog een prachtige Driemaster langs. We zeiden ons Engelse buren gedag en zij wensten ons een ‘beautyfull Trip’!
Om kwart over elf ging de slagboom zonder problemen omhoog na het intoetsen van onze code en waren we over de D131 op weg naar de stad Caen. Via platteland met slechts enkele koeien in de wei reden we daarna door een dicht bebost gebied om vervolgens opnieuw dwars door boerenland te gaan met mais- en aardappelvelden, opgerolde hooibalen, koolzaad en graslanden zonder vee.
De zon deed pogingen door te breken wat alles een stukje aangenamer maakte.
Onderweg gestopt bij een bakker, waar Ria een “Pain”, twee stukken appelgebak en een groot brok Merengue kocht.
We kwamen door de Calvados streek met percelen appelbomen.
We gingen dwars door de drukke en gezellig uitziende plaats Pont-l’Évêque en terwijl we daarna verder over de D675 reden, veranderde ons plan om niet naar Caen maar naar Dives sur Mer te gaan met een CP die vlakbij een haven lag. In de buurt reden we inderdaad langs zeer leuke plekken aan het water, maar daar waren overal hoogte-balken zodat er alleen auto’s konden staan. De aangegeven CP bleek overvol en op een veel minder leuke locatie en het terrein ernaast was in gebruik genomen door kermiswagens.
We aten ons verse broodje en moesten een keuze maken uit verschillende andere leuke plekken. We kozen voor een camping in een appelboomgaard, vanwaar we ook naar dat gezellige Pont-l’Évêque konden fietsen.
Inmiddels werd het opnieuw aardig warm, omdat tussen de wolken de zon vaker tevoorschijn kwam. Jan wilde in Dives sur Mer eerst nog even naar de Interspar om boodschappen te doen en we zagen dat daar ook een wasserette was. Ria zocht meteen alle was bij elkaar en Jan ging de winkel in.
De 18 kilo machine bleek defect en Ria moest de allergrootste van 22 kilo gebruiken. Ze werd daarbij door een aardige Engels sprekende Fransman geholpen, die zelfs een promo ijsje met een nieuwe smaak van Häagen-Dazs voor haar ging halen. Toen de machine draaide, liep hij met z’n volle boodschappentas weer weg.
Ruim een half uur later reden we met twee volle tassen nog nat wasgoed een stukje terug naar het gehucht Le Lieu Train met Aire Naturelle de Camping LEGRIX, waar we van de eigenaresse een prachtige grote plek onder appelbomen kregen. We stonden naast een met schrikdraad afgezet weiland met van die mooie bruine koeien en vlakbij het eenvoudige, maar super schone toiletgebouwtje.
Jan spande twee lange lijnen tussen de bomen en zette ook ons droogrek klaar voor de was. In het gras lagen veel val appelen en Ria schilde een groot aantal om zelf appelmoes te maken, die zonder suiker al super zoet bleek.
De andere eigenaar kwam in een leuk karretje aanrijden en opende de achterklep waarachter hij de administratie voor inschrijving had. Door het aankomende weekend met in heel Europa speciale activiteiten, besloten om hier drie nachten te blijven. De man deelde ook meteen folders uit en tekende op een kaart voor ons allerlei fietsroutes. Het oudere echtpaar had het hier keurig voor elkaar!

Pas laat is Ria aan dit verslag begonnen, omdat ze dit in de drukte, voor het eerst, gewoon helemaal vergeten was!!

Geschreven door LaikaRiaJan