Gisteravond en vannacht in Scoglitti hebben we wat regen met een stevige wind gehad, maar vanmorgen scheen de zon en was het half bewolkt. Ria maakte nog een paar foto’s vanaf onze rustige overnachtingsplek met mooi uitzicht, wat alleen buiten het seizoen getolereerd wordt. Het politiebureau lag om de hoek en hun auto’s of die van de gemeente reden aan ons voorbij.
Om half elf reden we weg en via smalle vol geparkeerde straatjes en korte hoeken in Scoglitti kwamen we tenslotte op de SP31 uit, die niet ver van de kust liep tussen riet en plastic kassen. In alle kassen groeiden bijna alleen maar trostomaatjes en verder ook tomaten planten en paprika’s, waar grote bedrijven aandacht voor vroegen. In het open veld kleine cactussen plantages, velden met gele bloempjes en artisjokken planten.
In de buurt van Gela over de SP51 waren er veel minder plastic kassen, was de omgeving drassig met veel vennetjes en kwamen we langs een enorm groot complex van een olieraffinaderij waar zelfs een ja-knikker in bedrijf was.
De SS115 liep dwars door Gela en rond het middaguur was het daar vreselijk druk en reden we in file door de stad. Overal stonden vrachtwagens en kramen langs de weg met sinaasappelen 6kg voor vijf euro en natuurlijk zakken met trostomaatjes voor een euro, maar het bleek lastig om met de camper even langs de weg te stoppen.
Buiten de stad een korte stop gemaakt en vervolgens door een heel ander landschap met heuvels en bergen en kleine bunkertjes aan onze rechterkant naar Licata. Daar wilden we bij een Lidl boodschappen doen, maar die was onvindbaar en kwamen bij een minder gesorteerde Eurospin. Toen we draaiden om richting de haven te gaan, kwam een nieuwe Lidl op een iets andere plek in beeld.
De navigatie nam natuurlijk een net iets kortere route met een smallere en lastige straat, maar we kwamen zonder mankementen uit bij de vissershaven. Op de hoge muren langs de zee waren mooie muurschilderingen gemaakt. Er waren verschillende mannen van “pesce fresco” garnalen aan het pellen en Jan kocht daar bijna een kilo vers gepelde kleine garnalen. Het leek wel een hangplek van oudere mannen die daar allemaal een praatje kwamen maken, terwijl er rustig werd door gepeld.
Met zicht op de bootjes genoten we de hele middag van het uit- en vooral binnenvaren van vissersboten met de nodige drukte en bedrijvigheid, die dat teweeg brengt. Restauranthouders, handelaren, eigenaren van viswinkels en gewone mensen kwamen daar massaal op af om hun vis inkopen te doen. Regelmatig stonden we helemaal ingebouwd tussen auto’s, die wachtten op een binnenkomend schip.
Hier was nog meer te doen als bij de haven van Portopalo di Capo met het visrestaurant, waar we een paar dagen geleden gestaan hebben.
Bovenop en halverwege de berg die achter ons lag, waren twee enorme begraafplaatsen met tombes en muren voor urnen. We hadden daar een goed zicht op.
Jan wandelde nog even naar de oude stad in de hoop daar nog wat verse knoflook te kunnen kopen voor de garnalen. Helaas was er daar geen groentewinkel. Hij wandelde door smalle straatjes waar nog geen auto doorheen kan. In een havenkroeg genoot hij van een espresso met een grappa erbij.
Het is inmiddels behoorlijk donker en zelfs nu komen er nog vissersboten binnen. Het blijft een bedrijvigheid van aan- en afrijdende auto’s.

Geschreven door LaikaRiaJan