Vanmorgen niet al te vroeg opgestaan en toen was het in de zon aardig warm in de camper.
Camping Roko is een kleine camping en best rustig. Behalve als een niet al te jonge man de motor van zijn ‘gemotoriseerde’ surfplank even laat loeien om misschien ‘warm te laten lopen’? Daarna vliegt hij met een hard motorgeluid liggend op die plank door het water om een stuk verder erop te gaan staan als een acrobaat op een paard met een teugel in de hand. Verder varen de boten op hoogte van de camping heel rustig om pas verder meer gas te geven. Onze naaste buren waren met een koelbox en tassen de hele dag op stap met hun rubberboot naar een eilandje en anderen maakten een rondje op het water met opblaaskano’s of op een sup. Op de camping zelf zijn ook nauwelijks verplaatsingen of onrust.
Gister wel even toen het bij ons wat ging waaien, maar wij op de camping aan de overkant van de baai luchtbedden, sup’s, plastic banden en zelfs een luifel hoog de lucht in zagen vliegen. Bij ons draaide iedereen snel z’n luifel in en werden stoelen onder de campers en caravans gelegd, wat achteraf niet nodig bleek. Over slechts één strook trok er een soort Bora over het land en water, wat in Kroatië langs de Adriatische kust wel vaker gebeurd.
Deze middag kwam er weer een donkere lucht vanuit de bergen, maar het viel mee en de wolken dreven voorbij. Er reed al tingelend een ijscowagen de camping op en Ria kocht twee hoorntjes met heerlijk ijs. Later kwam nog een man met kratjes kersen in z’n kofferbak langs.
In de warmte lonkte het zeewater in de baai en we namen allebei een duik in het frisse nat. Verder haakte Ria aan het topje voor haar kleindochter, las Jan in een spannend boek, maar maakte ook een praatje met verschillende ‘buurmannen’ over hun meegenomen motoren.
Geschreven door LaikaRiaJan