Op de plek bij sportcentrum Sezthal stonden we naast het rangeerterrein, maar het rangeren van treinen was vannacht nauwelijks hoorbaar! Gister waren we via een onverharde weg op deze plek gekomen en vandaag verlieten we via de ‘normale’ weg over spoor en rangeerterrein het Setzthal.
Over de B13 reden we oostwaarts, want een bezoek aan thermen Banovci lieten we schieten i.v.m. mindere weersomstandigheden. Gister 28 graden, vanmorgen slechts 14 graden en regen was op komst.
We volgden verschillende ‘Bundes Strassen’ door een lieflijk glooiend landschap, waar bedrijven zakken gevuld met een kuub gekloofd hout verkochten of bij de huizen een aardige hoeveelheid stookhout gedroogd op voorraad lag. Volgens ons heeft Oostenrijk geen aardgas en is aangewezen op stoken met hout.
De omgeving veranderde in een bergachtig gebied met bossen waar de rivier Mur stroomde en de Pyhrn autobaan in de buurt liep bij onze route over de B113. De temperatuur was met 24 graden weer lekker geworden.
Bij Leoben stond een enorme staalfabriek waar spoor rails werden gefabriceerd en Jan deed hier boodschappen bij een Lidl filiaal.
We volgden lange tijd de rivier de Mur met op veel plekken een waterkrachtcentrale en de ‘Bundes Strasse’ kronkelde ernaast.
In heel Oostenrijk hingen plakkaten van allerlei politieke stromingen i.v.m. de komende Europese verkiezingen.
We kwamen nog op hoogte bij Semmering waar in 2022 de Wereld Ski kampioenschappen Slalom in de Nacht was voor dames!
Er was een route naar de grens van Hongarije, maar dat bleek in ons geval een onverharde weg, een grensovergang alleen voor fietsers en we moesten via een omweg toch naar die drukke weg die we in de verte hadden gezien. Dat kwam door een wegversmalling waar ingevoegd moest worden en verder waren hier geen grenscontroles.
De sfeer in Hongarije voelde meteen anders door de huizenbouw, kiosken met tabak en tabak reclames, prijzen in een ander betaalmiddel, moeilijk te lezen woorden, slechte hobbelige wegen als lapjesdekens en ‘lintdorpen’ met links en rechts een greppel voor de huizen.
Zowel in Oostenrijk als in Hongarije stonden veel meer bloemetjes in de wei of op het land dan in Nederland, zodat er ook weer veel insecten op de camper en voorruit kwamen. In Nederland hebben we dat, dank zij onze vergif spuitende boeren, bijna niet meer.
We reden langs weidse velden of akkers met opkomende graansoorten of net ingezaaide (groente) plantjes. De lucht werd donkerder en een half uur voordat we op onze plek aankwamen, viel er aardig wat regen uit de lucht, waarbij de temperatuur meteen weer zakte.
Via weg 8 / E66 richting Boedapest, merendeel een heel stuk beter dan de vorige, kwamen we in Somlovasarhely bij een mooi aangelegde grindplek die een stukje van een rustige weg was gelegen. Ernaast was een (nu gesloten) bistro, overdekte zit plek, speelveld met bankjes, verlichting in de avond en een geldautomaat, waar zo nu en dan iemand kwam pinnen.
Na een kop thee en drankje deed Jan de foto’s en maakte snijbonen stamppot met spek en rookworst klaar, terwijl Ria het verslag maakte.
Toen het donker was en net klaar met onze maaltijd stopte een groep van vijf Roemeense motorrijders om hier hun regenkleding aan te trekken. Ze hadden (volgens Jan) prachtige dure motoren en spullen en waren op weg naar Millau in Frankrijk waar een Internationaal motortreffen was. Na een sigaretje reden ze in regenkleding weer verder om nog helemaal naar Graz te gaan waar voor vannacht een hotel geboekt was!

Geschreven door LaikaRiaJan