Vanmorgen was het op de plek aan de kust zonnig, maar aan alle sporters, zoals lopers en wielrenners te zien ook aardig fris.
Vandaag wilden we eigenlijk Cretto di Burri Gibellina in het binnenland bezoeken. De nieuwe stad is een openluchtmuseum wat moderne kunst betreft. In de oude stad, die in 1968 tijdens een aardbeving volledig werd verwoest, is een groot landschapskunstwerk uit 1984-1989 te vinden, dat gebaseerd is op de oude stad Gibellina. We hadden ons erop verheugd om dit kunstwerk te bezoeken, maar helaas was de SS119, die wij moesten volgen voor een deel afgesloten. Jan wilde niet het risico lopen om weer in een dorpje in de bergen vast te komen zitten. Vandaar dat we kozen voor Palermo.
Voordat we wegreden naar Palermo konden we alle vuilnis makkelijk kwijt in grote prullenbakken, want die zijn schaars in Italië. Jan vulde de watertank aan bij het iets verder gelegen waterpunt.
Om tien uur gingen we via de SS187 naar de autobaan met hoge bruggen, diepe dalen en glooiende heuvels. Daarna kwamen massieve hoge bergen en grote ruige rotsen in beeld.
De zon verdween en zo reden we om een enorme rotsachtige ‘puist’ na 70 kilometer het drukke Palermo in. Daar kwamen we bijna in het centrum langs dubbel geparkeerde auto’s of scooters om half elf bij een bewaakte parkeer- en camperplaats. Een plek tussen flatgebouwen met alle faciliteiten waar we zeven jaar geleden ook hebben gestaan.
We lunchten en wachten tot halverwege de middag voor we op de fiets stapten, omdat alles anders toch gesloten zou zijn. Achteraf viel dat hier in Palermo best mee!
Niet ver vanaf de parkeerplek lag de ‘Porta Nuova’ een poort met veel elementen en prachtig dak, die de toegang is tot één van de oudste en belangrijkste straten in Palermo. De bouw begon in 1583, maar werd door brand verwoest en herbouwt in 1669.
Vlak naast de Porta Nuova staat het 9e eeuwse paleis ‘Palazzo dei Normanni’, waar vroeger de koningen van Sicilië huisden en nu de zetel van het parlement is. Het oudste koninklijke gebouw van Europa! Eerst een Arabisch kasteel en later de residentie voor koningen van de Noormannen, waar in 1132 door Koning Roger II de beroemde ‘Capella Palatina’ werd toegevoegd met gouden muren, gouden plafonds en gouden relieken. Naast de Kapel waren nog kamers met luxe voorwerpen, kunst en klassieke architectuur waar later de Italiaanse koningsfamilie regelmatig verbleef.
We fietsten via een winkelstraat naar het kroonjuweel van Palermo: ‘Cattedrale della Santa Vergine Maria Assunta’ de kathedraal van de Maria Tenhemelopneming. De eerste steen werd gelegd in 1185 en de jaren daarna werden zoveel nieuwe delen toegevoegd dat het pas zijn definitieve vorm aannam in begin 19e eeuw. Binnen is er veel wit in de kerk met strakke vormen en niet erg spectaculair. De kapel met veel zilver van de beschermheilige Santa Rosalia van Palermo was erg mooi. Binnen in de kathedraal vonden veel (herstel) werkzaamheden plaats en plekken waren afgezet. Wat geluid betreft, leek het echt op een bouwplaats en niet op een kerk.
Buiten spraken we met een Nederlands echtpaar die met hun steps vlakbij onze fietsen stond. Zij waren met hun bus-camper een stuk buiten de stad gebleven en waren met de trein en hun steps hierheen gekomen.
Verder door de winkelstraat stonden we op het monumentale plein ‘Quatro Canti’ met op de vier hoeken vier barokke gebouwen met eigen façade met ieder een fontein, één van de vier seizoenen, één van de vier Spaanse koningen van Sicilië en één van de vier beschermvrouwen van Palermo. Hier slechts één foto van één van de vier gevels!
Bijna om de hoek van de ‘Quatro Canti’ lag de ‘Fontana Pretoria’. Deze grote spectaculaire fontein stond eerst in Florence om twintig jaar later volledig afgebroken te worden en heropgebouwd in Palermo.
Doorgefietst naar de zee met aan het eind ‘Porta Carini’ een van de oudste poorten van de stad. De eerste constructie was in 1310 en na verschillende schades en herstelwerkzaamheden werd de poort in 1782 gesloopt en weer opgebouwd zonder boog, wel met gebeeldhouwde stenen, zuilen, balustrade en siervazen.
Vanuit de haven voer net een enorm cruiseschip weg en we fietsten nog een klein stukje langs de zee, maar het was gewoon erg koud. We gingen terug naar de camper en namen bij een streetfood tent een warme Aranchini (gefrituurde gepaneerde risottobal met vlees) en warme mini pizza mee.
Deze avond aten we erg laat de rest van ‘verse’ spaghetti met saus van eergisteren!

Geschreven door LaikaRiaJan