Dinsdagmorgen scheen de zon door een stukje opengelaten rolgordijn en dat is altijd leuk en lekker wakker worden.
We ontbeten relaxed en toen Ria daarna zich in de badruimte aan het aankleden was, stond de Nederlander Harrie van de strandplek al voor onze camperdeur. Het bleek dat hij wel een tijdstip, maar geen volgnummer had bij het belastingkantoor voor de aanvraag van een fiscaal nummer. Misschien kwam het wel door zijn Italiaans vertaalde tekst, die hij voor het versturen niet meer nagekeken had en ondertussen wel ‘gecorrigeerd’ was door zijn spellingscontrole. Midden in zijn vertaling stond nu: ik hou van jou! En daar zal men op het bureau raar van opgekeken hebben.
Harrie werd door mopperende Nies opgehaald, omdat hij vergeten was om haar met het uitwringen van de was te helpen. Later kwam hij nog eens terug om te vertellen dat ze voor de verandering een paar dagen naar de camperplek in Cananello gingen, want ze stonden hier al een maand.
Wijzelf maakten een behoorlijke wandeling, nu eens de andere kant op over een onverhard pad, dwars door kleine duintjes, droge rivierbeddingen, over het strand, langs de zee, onder het spoor door met een ijzeren trap en over een asfalt weg naar Bovalino. In de kleine duintjes langs het strand lagen allerlei bootjes met al dan niet nog gebruikt vistuig, ook tonnen met op de rand honderden vishaken met lijn. Hoe dat werkt is ons onbekend. Prachtig waren de lange stelen met bloemtrossen van enorme agaven, die nu geknakt op de grond helemaal verhard waren.
Maar wat een ongelooflijke puinhoop ligt er praktisch overal! Mensen laten gewoon complete vuilniszakken achter of gooien hun spullen weg zoals plastic kratjes, kapot speelgoed, emmers, stoeltjes, matrassen, enz. Je kunt het zo gek niet bedenken wat er allemaal in de natuur of langs de weg, vooral midden op een brug of parkeerplaats gedumpt ligt. Vuilnis wordt hier mondjesmaat opgehaald en mensen kunnen het vuilnis of grof vuil ook nergens kwijt door overvolle containers. Ook worden containers niet meegenomen wanneer er niet juist gesorteerd is en daar is men op de camperplek ook achter gekomen. Je wordt daar door andere camperaars op gewezen of de mensen sorteren zelf nogmaals.
Onze Italiaanse buurman was druk om zijn plekje steeds mooier te maken en z’n vrouw had aan het eind van de dag een groot aantal potten gevuld met zelfgemaakte ‘marmelata’: een combi van super grote en kleine citroenen en mandarijnen. Het communiceren gaat lastig en we doen het maar met Google translate op onze telefoon, want ze kennen geen enkel woord Engels, Duits of Frans.
In de middag trok de lucht dicht en werd het opnieuw aardig fris en sloot iedereen zich op in z’n eigen camper.

Woensdagmorgen was hetzelfde weer als de dag ervoor, maar tot even na het middaguur kon je zelfs heerlijk buiten zitten. Ook bloeiden gele bloempjes uitbundig rondom ons heen met ook enkele andere paarse en oranje soorten. Vandaag liep er een schaapskudde met ook enkele geiten over het terrein en dat verklaarde de vele zwarte keuteltjes.
Harrie kwam nog even gedag zeggen met de mededeling dat ze maandag weer terug kwamen om dinsdag samen naar het belastingkantoor te gaan.
Gisteren en vandaag vertrokken ook definitief een aantal campers. Daardoor was er nog meer plaats voor een nieuwkomer, die daar echter geen gebruik van maakte, maar ergens liever tussenin wilde staan.
Wij zouden eigenlijk pas aan het eind van de dag naar camping Jonio Blu in Bianco gaan om, wat nu iets minder nodig was, de accu op te laden, maar meer om een grote was met flanellen beddengoed en handdoeken in de wasmachine te doen.
Omdat het heel hard en fris begon te waaien, gingen we al eerder weg. Ria vertelde aan de nieuw gekomen Italiaan dat we morgen terug kwamen en of hij dat aan onze Italiaanse buren wilde vertellen, want die waren met de wielrennersfietsen de bergen in om daar noten te plukken.
Op de terugweg deden we boodschappen in Bovalino bij supermarkt MD, die we gister tijdens de wandeling hadden gezien: een middelgrote winkel met groot assortiment.
Terug op de camping gebruikte Ria de wasmachine en kocht meteen een zeer plat op te vouwen droogrek bij de camping eigenaar. Morgen hopen we de was op de strandplek in de zon en wind te drogen.

Geschreven door LaikaRiaJan