*Noord Macedonië: Camping Sunrise*
Albanië, Udenisht
Vanmorgen waren we ongemerkt al lekker vroeg uit de veren terwijl alles rondom nog in rust was. De relaxte situatie verdween echter toen Jan het toilet eruit haalde om te legen, omdat er ontzettend veel gelekt had. We hadden al wel iets geroken, maar dachten dat dit door de warmte kwam.
Jan reinigde en controleerde alle schuifjes van de cassette, terwijl Ria de open ruimte van de cassette uitdweilde en met verschillende middelen schoonmaakte.
Na een kop thee en een praatje met onze Duitse buren die net wakker werden, ging Ria voor drie nachten dertig euro afrekenen.
De Albanezen van achter op het veld met het keffende hondje stonden klaar om op onze plek te gaan staan; dus dat was pech voor het Duitse echtpaar!
Naast het restaurant kon Jan met een slang de watertank vullen en reden daarna het terrein af naar de weg langs het meer van Ohrid.
We passeerden het kleine Byzantijnse kerkje, wat we gister bezochten en reden de berg op richting de grens met nog een mooi zicht op het schiereiland waar het oude dorp Lin lag.
Bovenop de berg kwamen we eerst aan de grens van Albanië en iets verder aan die van Noord Macedonië en bij beiden hadden we alleen een papieren controle met het scannen van onze paspoorten.
Dalend van de berg met de grensposten aan de Macedonische kant kleurden klaprozen de velden.
Al snel kwamen we aan bij onze bekende camping Sunrise waar we jaren geleden de eerste gast waren. De neef van de toenmalige beheerder verwelkomde ons weer hartelijk. Kort werden familie omstandigheden uitgewisseld en hoorden we dat hij inmiddels twee kinderen had. Hij gaf aan dat over tien minuten ‘ons plekje’ aan het meer vrij was en Jan zette de camper even aan de zijkant.
Toen een bus-campertje wegreed, konden we weer op onze vertrouwde plek gaan staan, werd een stroomkabel voor ons uitgelegd en bracht een meisje cappuccino en thee; en dat gebeurt hier elke morgen!
Jan draaide de luifel uit met meteen de screen eraan en gingen toen in alle rust ontbijten.
Nadat Jan weer een duik in het heldere water van het meer nam, weekte Ria haar pleister op het been los om later ook even te zwemmen.
Achter ons kwam een Nederlands echtpaar staan, die een leuke reis door verschillende Balkanlanden hadden gemaakt. De man kon zich hier heerlijk uitleven met z’n vishobby vanaf de aanlegsteiger.
Eind van de middag zwom een zwaan langs en Jan voerde hem wat brood zodat het enorme beest het kiezelstrandje op kwam waggelen en wel erg dichtbij kwam. Het witte zonnen bed gauw tussen hem en ons neergezet en dat hield hem op afstand.
De allerlaatste kleine foto toont ons eerste bezoek aan de net geopende camping Sunrise met onze Fiat bus en Fendt caravan!
Jan reinigde en controleerde alle schuifjes van de cassette, terwijl Ria de open ruimte van de cassette uitdweilde en met verschillende middelen schoonmaakte.
Na een kop thee en een praatje met onze Duitse buren die net wakker werden, ging Ria voor drie nachten dertig euro afrekenen.
De Albanezen van achter op het veld met het keffende hondje stonden klaar om op onze plek te gaan staan; dus dat was pech voor het Duitse echtpaar!
Naast het restaurant kon Jan met een slang de watertank vullen en reden daarna het terrein af naar de weg langs het meer van Ohrid.
We passeerden het kleine Byzantijnse kerkje, wat we gister bezochten en reden de berg op richting de grens met nog een mooi zicht op het schiereiland waar het oude dorp Lin lag.
Bovenop de berg kwamen we eerst aan de grens van Albanië en iets verder aan die van Noord Macedonië en bij beiden hadden we alleen een papieren controle met het scannen van onze paspoorten.
Dalend van de berg met de grensposten aan de Macedonische kant kleurden klaprozen de velden.
Al snel kwamen we aan bij onze bekende camping Sunrise waar we jaren geleden de eerste gast waren. De neef van de toenmalige beheerder verwelkomde ons weer hartelijk. Kort werden familie omstandigheden uitgewisseld en hoorden we dat hij inmiddels twee kinderen had. Hij gaf aan dat over tien minuten ‘ons plekje’ aan het meer vrij was en Jan zette de camper even aan de zijkant.
Toen een bus-campertje wegreed, konden we weer op onze vertrouwde plek gaan staan, werd een stroomkabel voor ons uitgelegd en bracht een meisje cappuccino en thee; en dat gebeurt hier elke morgen!
Jan draaide de luifel uit met meteen de screen eraan en gingen toen in alle rust ontbijten.
Nadat Jan weer een duik in het heldere water van het meer nam, weekte Ria haar pleister op het been los om later ook even te zwemmen.
Achter ons kwam een Nederlands echtpaar staan, die een leuke reis door verschillende Balkanlanden hadden gemaakt. De man kon zich hier heerlijk uitleven met z’n vishobby vanaf de aanlegsteiger.
Eind van de middag zwom een zwaan langs en Jan voerde hem wat brood zodat het enorme beest het kiezelstrandje op kwam waggelen en wel erg dichtbij kwam. Het witte zonnen bed gauw tussen hem en ons neergezet en dat hield hem op afstand.
De allerlaatste kleine foto toont ons eerste bezoek aan de net geopende camping Sunrise met onze Fiat bus en Fendt caravan!
Geschreven door LaikaRiaJan
Al 1 reacties bij dit reisverslag
Wat een prachtige plek !! Ja die zwaan was wel erg indrukwekkend hoor ! Gr
Riet Docter 2024-06-14 17:03:12
Over deze reis
| Aantal reisverslagen: | |
| Aantal foto's: | |
| Laatste verslag: | |
| Reisduur: | |
| Reisperiode: | |
Of schrijf je reisverhalen via de app
Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.
Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.
