Het was vanmorgen gelukkig weer prachtig zonnig weer met een mooie blauwe lucht.
Eerst gewacht op de bakker voor een heerlijk vers ontbijt om vervolgens ons rustig klaar te maken om met de fiets richting Taormina te gaan. Taormina ligt hoog boven onze camperplaats in de bergen.
Het eerste deel fietsten we langs de zee over een kustweg die uitkwam op de SS114 en reden daarna net als het gemotoriseerde verkeer door half overdekte tunnels. We kwamen bij de eerste weg SP10 die naar boven slingerde, maar besloten om met de kabelbaan vanaf de zee naar Toarmina te gaan. Dat scheelde volgens Jan een stuk omhoog fietsen. We konden de kabelbaan eerst niet vinden en fietsten te ver door tot een Engels en Duits sprekende Italiaan ons aangaf waar we moesten zijn.
Helaas bleek de kabelbaan gesloten en op een bus wachten, was voor ons geen optie. We fietsten nog een kilometer verder en slingerden omhoog over de ‘Via Mario e Nocolò Garipoli’, waar we halverwege op een bankje even konden uitpuffen. Nadat Jan een foto maakte van het nabij gelegen Mariabeeld, fietsten we het volgende deel omhoog. De allerlaatste helling, hors categorie in de Tour, vlak voor het centrum van Toarmina velde ons bijna, waarbij afstappen niet mogelijk was vanwege de schuinte. Met de tong op de schoenen en buiten adem ploften we neer bij het eerste terrasje voor een kop koffie en verse jus d’orange.
Eerst met de fiets aan de hand het centrum ingelopen en al snel onze fietsen vastgeketend aan een hek. Daarna verschillende kerken binnen gelopen, allen met houten plafonds en drukke stuc elementen, soms met iets goud erbij, maar meestal eenvoudig. Ook hier vonden we in een kerk de ons bekende pater Pio.
Alle zijstraatjes of steegjes hadden trappen, vrolijk kleurende bloemen, mini terrassen en eettentjes.
Naast veel speciaal Taoramina keramiek en toeristische winkels waren er ook veel exclusieve winkels met vooral dure producten: juweliers en kledingzaken waar zelfs met korting de prijzen nog torenhoog zijn. Maar ook veel zaken die het niet gered hebben en leeg verkopen of al gesloten waren.
Op de pleinen was het heerlijk toeven door het zonnige weer bij een fontein, op een bankje of op een terras. Vanaf het plein ‘de negende april’ had je zicht op zowel de besneeuwde Etna als de zee.
Onder de poort hing een mozaïek van Madonna met kind dat schitterde door de lichtinval.
Aan het eind van de winkelstraat besloten we terug te lopen om ergens op een terras te lunchen. We vonden een terras dat druk werd bezocht en bestelden inktvis met patat en pizza tonno. Beide gerechten waren heerlijk en Ria nam de helft van de pizza mee voor later.
Terug bij de fietsen wilden we nog naar het antieke Griekse theater, maar vonden tien euro entree aan de hoge kant voor iets wat we veel vaker hadden gezien.
We daalden al in Taormina door smalle straten en passeerden een park, waar we inliepen. Er stond een herinneringsmonument aan de Eerste Wereld Oorlog met oud oorlogsmaterieel zoals een kanon en een torpedo. Verder oude leuke bouwwerken, prachtige planten, zoals enorme kaktussen en mooie bloemen. Bij het beeld van een man met engelvrouw op een bank dat aan het begin van het park stond, werden veel foto’s gemaakt.
Verder bij het afdalen met alleen stevig remmen toch nog een keer gestopt, dit keer niet om uit te puffen, maar voor een mooie foto van de rots in zee.
De terugweg was eenvoudig en liep niet langs de zee, maar over de weg er achter. Er is veel eenrichting verkeer hier. Om half vijf waren we terug op de camperplek en het verschil met de regendag van gister was, dat het er meer leefde met het geluid van pratende en lachende mensen.
Onder het genot van een kop thee met lekkers van de bakker zocht Jan de foto’s uit en maakte Ria alleen een begin van het verslag. Ze was erg moe en dook een uurtje het bed in.
Daarna aten we tijdens het maken van de rest van het verslag de meegenomen resterende pizzastukken op.
Morgen zullen we hier vertrekken en naar Catania gaan.

Geschreven door LaikaRiaJan