Deze morgen was het op Adria Park nog veel stiller, want bijna iedereen was vertrokken om aan het werk te gaan. We maakten nog gebruik van alle luxe voorzieningen voor we naar de receptie reden. We waren daar niet alleen om te betalen, maar ook voor een nieuwe voorlamp voor de camper. De baas haalde zelf de kapotte eruit en regelde daarna een monteur om een nieuwe te plaatsen.
De kantoor meisjes kwamen aan voor een nieuwe werkdag en droegen zeer korte rokjes; alles modern en ‘westers’!
We konden alles met een bank- of creditkaart betalen en we namen afscheid met de boodschap dat we op Park4Night een goede recensie zouden plaatsen. Ria kreeg een knuffel van de receptioniste die het fijn vond ons te leren kennen.
Eerst reden we langs de warme bakker waar Ria, niet bewust, een heerlijk bruin brood kocht. In eerste instantie besloten we binnendoor richting de zee van Marmara te rijden en kwamen langs verschillende tuincentra. Er waren erg veel drempels die al dan niet duidelijk aangegeven werden.
Jan had er gauw genoeg van en sloeg af naar de autobaan of tolweg. Het wisselen van de wegen was soms lastig en het overkwam ons dat we in een bocht de verkeerde insloegen. Het duurde vele kilometers voor we de weg richting Bulgarije weer konden verlaten om in omgekeerde richting terug te gaan. Ook is het tolsysteem voor buitenlanders niet altijd helder. Meestal konden we zonder belemmering onder camera’s doorrijden of ging een slagboom open na nummerherkenning, maar ook ineens was er een bemand tolhokje om een klein bedrag te betalen of moesten we stoppen om een kaartje te trekken, wat nergens meer ingeleverd werd!
Het was gelukkig niet zo druk op de tolweg als afgelopen vrijdag, omdat we iets verder van Istanbul reden door open heuvelachtig terrein, maar ook door gebieden met veel moderne, nieuwe hoge flatgebouwen.
De Zee van Marmara kwam in zicht, nou ja meer nevel en smog lucht, door de vele industrie bij de grote inham aan de noordkant: vanaf Dilovasi tot aan Kocaeli industrie met veel tankers voor de kust. Volgens ons zat er Russische olie in die tankers die hier of in de haven van Vlissingen de boycot regels ontweken. We hadden een plek uitgezocht bij Izmit, maar kwamen in de drukte niet goed uit en bedachten dat dit niet zo erg was want het rook daar naar petrochemische industrie!
We reden een heel eind de bocht om en vonden bij Karamürsel aan een doodlopende weg een mooi plekje bij een strandje aan een soort boulevard en brom- en fietspad. Er stonden ook een stuk of tien kleine caravans op het terreintje geparkeerd. Onze stoelen zetten we voor het hek waarachter kleine boten op het droge lagen en zaten niemand in de weg.
Een mengeling van personen en vervoermiddelen kwam langs de camper wandelen of rijden: jonge meiden met naveltruitjes tot compleet bedekte vrouwen in het zwart en de meesten jong en oud met sportschoenen aan, fietsen, steps en scooters en elektrische kleine en grotere karretjes (zoals opgevoerde scootmobiels) als taxi vervoer. De dames zaten allen in een karretje dat door een vrouw werd bestuurd!
Een gemeente auto kwam met geüniformeerde mannen langs en Jan vroeg hen of hier overnachten mocht en dat was prima. Ze wilden nog wel weten waar we heen gingen. Ze maakten nog een praatje met bewoners.
Ria had de boeken van de ‘Zeven zussen” uit en pakte haar haakwerkje weer op. Jan stapte op de fiets naar een PTT kantoor om wat geld bij te storten op het tolvignet en hoorde daar dat er nog 172 Lira op stond. Terwijl wij dachten dat deze al lang leeg was. Jan haalde meteen een schepijsje bij de ijssalon.
Ria liep daarna een stukje langs het water om de benen wat beweging te geven en kwam bezweet terug. Vervolgens lekker even de ogen dicht!
Pas rond zes uur plaatselijke tijd gingen we de camper in met de deur open en zagen weer eens een zonsondergang met het gezang van de imam op de achtergrond.
Tot laat in de avond bleven de mensen voorbij onze camper wandelen, fietsen of met een elektrische scootmobiel of scooter. Zelfs in het donker kwam een vissersboot vlak langs de kust varen waarbij de visser met een rubberen hamer op de zijkant van de boot sloeg om de platvissen van de bodem op te jagen!

Geschreven door LaikaRiaJan