Vanmorgen bij het ophalen van de broodjes aangegeven dat we vandaag verder gingen en dat ze, Chloë en Alex alle complimenten waard zijn! Na het ontbijt alles in orde gemaakt, vuilwater en toilet geloosd en schoon (geen drink-)water ingenomen. Wij gebruiken altijd flessenwater om te drinken en uit de watertank (wel gekookt) voor koffie/thee en al het andere.
Ria kon hier, heel uniek, met een bankkaart 87 euro afrekenen voor vijf nachten, iedere ochtend drie ronde Marokkaanse broden, een tajine octopus, door hen gehaalde boodschappen (fruit, eieren en groenten) en 1x wasmachine gebruik.
We reden de poort uit en over de 2 km lange zandweg naar de asfaltweg die omhoog naar de R301 liep en van daar van bovenaf zicht op camping ‘The Mogador’s Oasis’. Een prachtige strandplek, we komen hier zeker terug!
Bijna meteen moesten we stilstaan voor een kleine kudde die door die ene koe met vastgebonden voorpoten heel langzaam overstak. De hoeder kwam er op een ezel achteraan. Verder was hier het land tot de zee nog redelijk ‘open’ met zo nu en dan een prachtig gelegen vrijstaand en ommuurd huis. We doorkruisten het laatste stuk een dennenbomen gebied voor de afslag richting Essaouira en bij het uitzicht op de stad stonden nog steeds dromedarissen. Bij de Carrefour wilden we wat boodschappen te doen en ernaast was bij een bekende Marokkaanse kledingwinkel opheffing uitverkoop en binnen was het behoorlijk chaotisch met allerlei verschillende kleding op hangers maar nog meer in en vooral naast de tientallen dozen. Alles te koop voor 50 dirham (5 euro).
In de Carrefour met alcoholische afdeling kochten we de nodige zaken en herinnerden ons dat hier geen vers brood was. Daarna reden we naar de dichtstbijzijnde bakker in Essaouira en overal stonden verbodsborden voor campers die we negeerden. Later hoorden we dat dit voor overnachten gold! Tegenover de bakker voor een paar stokbroden was een patisserie, die alleen uit een vitrine bestond met veel rond vliegende bijen. Daar kocht Ria 2 appelflapjes en 2 taartjes voor 12dh = een euro twintig.
Vervolgens gingen we via de rotonde aan zee naar tankstation Afrique de eerste keer in Marokko diesel tanken en rekenden we voor 92 liter 1050 dh = €105 af, ongeveer €1,14 per liter! Jan controleerde meteen de olie daar, maar die bleek in orde!
We toetsten onze nieuwe bestemming in en onze navigatie maakte een grote omweg, terwijl Google Maps rechtstreeks over een vrij nieuwe wel smalle weg ging. De navigatie gaf steeds ‘onverharde route’ aan!
Bij Villa Coriandre wisten ze van onze komst en we konden zelf een plek uitzoeken tussen grote en kleine olijfbomen. Dit terrein was nog niet op orde en de Franse eigenaren Bruno en Cristelle beheerden dit ook pas vanaf december. Het gedeelte rondom huis en zwembad was prachtig en we werden daar voor thee uitgenodigd en om de formuliertjes in te vullen!
Bruno, een gezellige prater, had een goed zichtbaar kunstbeen door een motorongeluk met een onverlichte auto, Cristel is een aardige vrouw en er liep of lag hun goedaardige lobbes van een boxer.
Jan had de camper, zoals op alle andere plekken, met de deur richting zon gezet en zelfs de luifel uitgezet. Toch hebben we alles omgedraaid, want het werd aan die kant ontzettend warm en was het lastig om de stoelen neer te zetten op de hobbelige grond. Ondertussen sprongen een paar kinderen heerlijk in het heldere zwembad en deed Ria, met de mond open, een middagdutje.
Eind van de middag kwam een appje en ook telefoontje van onze vrienden Annemarie en Ruud of ze morgen met hun twee teckels ook onze kant op mogen komen. Natuurlijk, leuk en gezellig en we reserveerden meteen een plek en gaan morgen samen bij Bruno en Cristel uitgebreid eten!
Deze avond aten we na onze warme maaltijd van sajoer boontjes en ajam smoor een heerlijk taartje bij de koffie en thee.

Geschreven door LaikaRiaJan