Oudejaarsavond hebben we samen genoten van programma’s op de televisie zoals over de chansons bij ‘Matthijs gaat door’, ‘Mindf’ck’ en de ‘Oudejaars conference’ van Peter Pannekoek, waarom we smakelijk hebben gelachen. En de avond uren vlogen voorbij!
Ria had de Nederlanders Harrie en Nies gevraagd om samen een drankje te drinken om middernacht, maar zij wisten niet of ze al in bed zouden liggen. Om half twaalf werd er toch door hen aangeklopt en hebben we tot half twee onder het genot van Prosecco, witte wijn en een paar bockbiertjes het laatste half uur van 2021 en eerste anderhalf uur van 2022 in onze camper doorgebracht.
Buiten waren wel knallen te horen en wat siervuurwerk, maar het viel reuze mee.
Nieuwjaarsochtend begon voor Ria niet prettig toen de extra grote en zware rol aluminiumfolie (150 meter) uit haar handen gleed en een diepe glip tot op het bot van haar been maakte en meteen een groot stuk vel opschoof. Het was erg pijnlijk en ze bloedde als een rund! Snel een tijdelijk verband aangelegd en het zal wel weer weken duren voor het geheeld is en dat is balen. Met paracetamols zakte gelukkig de pijn! Het werd een stralende warme dag en we zaten beiden met de benen hoog te genieten met een leesboek of breiwerkje.
De Nederlandse Nies bracht een prachtig fotoboekje ter inzage wat door een Nederlander gemaakt was in coronatijd in Italië (alleen foto’s gemaakt met telefoon!) met gedichtjes en verhaaltjes uit andere landen over coronatijd. Prachtige beelden met bijna voelbare serene rust waar het normaliter heel druk is!
Terwijl Ria aan het eind van de middag het boekje terugbracht, klopte de Italiaan met wielrennersfiets van de camping in Bianco aan onze camperdeur om met handen en voeten te vragen of hij de volgende dag ook z’n camper ertussen mocht zetten, want hij vond het hier prachtig. Hij had alvast een grondzeil meegenomen dat hij met Jan er neerlegde. Ria zag het pas toen ze terugkwam en de Italiaan alweer op weg was naar camping Jonio Blu.
Al vroeg in de avond kon Ria met geen mogelijkheid haar ogen open houden en dook al voor achten het bed in met het idee om er wat later nog even uit te komen.
Zondag 2 januari werd Ria na ruim elf uren slaap pas echt wakker en was de zon net opgekomen. Al snel liep de temperatuur op en was het zo aangenaam dat we opnieuw lekker buiten konden ontbijten. Mark kwam er ook weer en zette z’n retro camper aan het eind neer. Ria verschoonde het verband nadat ze het overtollige losse vel met een gesteriliseerde schaar eraf had geknipt.
Daarna wandelden wij naar de boulevard en zagen de Italiaan met z’n camper aankomen. In het centrum was bijna alles gesloten en de temperatuurmeter boven de apotheek gaf 34 graden aan! Alleen de supermarkt en patisserie waren open en op het terras van de laatste was het vooral in de schaduw druk met families. We dronken er een mooi opgemaakte cappuccino en een jus d’orange van bloedsinaasappels. Toen de kerk uitging, werd het nog drukker en haalden we binnen nog twee lekkere vruchtenschuitjes, die weer keurig werden ingepakt om mee te nemen.
Terug bij de camper stak onze Italiaanse buurman een lofzang af over de mooie plek en dat deed hij de hele dag elke keer opnieuw als hij een bekende zag en werden wij ‘Hollandesi’ genoemd in zijn verhaal.
Het was zo warm vandaag dat de zwembroek en bikini werd aangetrokken en Ria zelfs een poosje op het strand ging liggen.
Jan ging in de middag het warme eten klaarmaken zodat we opnieuw buiten konden eten: sukadelappen als biefstuk klaargemaakt met gebakken aardappelen, een goed gevulde salade en een glas rode wijn. En ’s avonds bij de koffie en thee nog die twee lekkernijen.

Geschreven door LaikaRiaJan