Gisteravond laat kwam in de haven van Licata ineens een harde wind opzetten met in de verte een scherpe lichtflits. Pas toen we in bed lagen, begon het naast de wind, waardoor de camper aardig wiebelde, ook heel hard te regenen en zat het onweer met donder en lichtflitsen boven de haven. We gingen het bed uit, zodat Jan de camper naar de luwte bij de beschilderde hoge muur kon rijden. Dat scheelde een slok op een borrel, al hoorden we wel het geluid van allerlei vuilnis, vooral blikjes, over het beton heen en weer waaien. Verder daar een prima nachtrust gehad!
Na het wakker worden deze morgen scheen de zon weer, maar keken we uit op een berg vuilnis dat achter een gebouwtje lag en waar een hond heerlijk in zat te wroeten.
Jan reed de camper voor even weer terug naar de plek van gister, die uitkeek op de bootjes in de haven. Er voer net weer een bootje uit toen er heel even een donkere dreigende wolk kwam aanschuiven. We verwachtten een heftige bui, maar die bleef uit en snel was het opnieuw zonnig.
Net na tienen reden we weg langs de andere, niet zo leuke, maar wel officiële parkeerplaatsen, waar nog wat campers stonden, de stad uit. Over een binnendoor weg en een stukje achter zo’n driewielig Piago wagentje kwamen terug op de SS115.
Langs de route, zowaar, een groot bedrijf dat afval inzamelde en opsloeg met net buiten het hek illegale dumpingen; wij wennen er al een beetje aan en kijken er maar overheen!
Verder nog steeds erg veel resten van huizen, plastic kassen tussen akkers, een stad Villagio Mosé op een berghelling, de resten van een kasteel en een groot veld met zonnepanelen.
Agrigento kwam in het zonlicht mooi in beeld en wordt ook de stad van de Vallei van de Tempels genoemd. Wij kregen al een paar van die tempels op afstand te zien en dat is ook de reden dat wij naar deze stad wilden.
Het waren slechts 44 km vandaag en een mooie route.
Wij waren al bijtijds in San Leone op camping ‘Valle dei Templi’ en zochten na inschrijving een geschikte plek uit. Zo stonden we naast een heel grote caravan van Nederlanders en tegenover een Nederlands bus campertje: zoveel Nederlanders!!
Jan zette de stoelen buiten en we lunchten heerlijk buiten in de zon. Het was zo warm, dat de truien uit konden en Ria de korte broek weer tevoorschijn haalde. Toen de zon achter een boom schuil ging met lichte bewolking was meteen de warmte verdwenen.
Opnieuw wat warme kleding aan en we stapten op de fiets om een heel stuk langs de zee te fietsen tot het fietspad ophield en dezelfde route terug gingen. Naast een speeltuintje stond Pater Pio tussen de planten voor een rotsblok weer te pronken om aanbeden te worden.
Op de camping brak in de schemering een wolk open met een heftige kort durende regenbui, maar dat was op dit tijdstip niet erg.
We hopen dat het morgen een droge, liefst zonnige dag wordt als we de 'Vallei van de Tempels' gaan bezoeken.

Geschreven door LaikaRiaJan