Ondanks het zachte autobaan geluid in de verte was het bij camperplek Anja in de buurt van Deggendorf prima vertoeven.
We waren opnieuw aardig vroeg wakker, want de zon scheen uitbundig en het was al 18 graden. Eerst spoelde Jan het meeste water met smaakje citroenzuur weg en daarna vulde hij de tank met vers water.
Alles was mooi in orde toen we om kwart voor negen wegreden naar de autobaan richting Passau. Echter onze navigatie had een ander plan en stuurde ons al snel naar smalle binnenwegen. Die kronkelden door een lieflijk landschap maar ook met haarspeldbochten en hellingen omhoog en omlaag door bossen. De koelkastdeur sloot gister al niet echt lekker op de autobaan; hij piepte regelmatig en het lampje knipperde daardoor. Maar door het gedraai vandaag en het op en neer gaan vloog de deur in een scherpe bocht open en de goed gevulde onderste bak klapte op de campervloer. Een bierflesje viel in gruzelementen en het bier met stukjes glas stroomde alle kanten op. Gelukkig waren de verspreide andere dingen heel gebleven en bij de eerste mogelijkheid om te stoppen, veegden en dweilden we de vloer en klopten de matten uit. Toen ontdekten we ook dat het slot van de koelkast een schroefje miste, waardoor deze niet goed sloot en dat kon Jan snel fixen.
We zochten snel de beter berijdbare vervolgroute waarvan we eerder afweken en kwamen kilometers na Passau weer bij de Donau uit. Over een brug met herstelwerkzaamheden kwamen we op weg 130. Vervolgens reed Jan ontspannen naar Wels waar we diesel tankten.
Net op weg naar Liezen moesten we een paar keer stevig in de remmen en daar hoorden we allebei een bonkend geluid bij. Jan vertrouwde de remmen niet en reden terug naar Wels waar een Fiat Professional dealer was. Daar stonden echter alleen Ferrari’s en Maserati’s met een te lage werkplaats voor onze hoge camper. De man van de receptie maakte direct met ons een proefrit naar het grote parkeerterrein van de Messe, waar met snelheid stevig geremd kon worden en ook hij voelde hetzelfde als wij. Hij reed de camper naar het naastgelegen bedrijf gespecialiseerd in remmen en aandrijving met een hoge werkplaatsdeur, een werkput en een remmentester. Ondanks dat ze eigenlijk geen tijd hadden, deden ze daar allerlei proeven op rollers en wiebelplaten en reden ook een rondje en voelden weer hetzelfde. Ook zij konden het euvel niet direct ontdekken en de man van de Fiat kwam er weer bij. Nu reed hun eigen monteur nog een rondje en stuurden ons naar een andere Fiat Professional dealer. Daar zette een oude rot in het vak de camper op de rollers en hoog op de brug en bekeek alles met een lampje, voelde, luisterde en rook zelfs zonder resultaat. Toen maakte ook hij een ritje en had snel door waar het probleem lag. De camper was achter zwaar beladen, hierdoor was de druk bij hard remmen (als de ABS in werking treedt) op de voorwielen te laag en hadden de (nieuwe) banden te weinig grip. Dat maakte het bonkende geluid. De luchtvering achter wat extra opgeblazen en het probleem was opgelost. Gelukkig geen reparaties nodig en geen probleem om verder te rijden!
Gerustgesteld vervolgden we met ondertussen 28 graden onze weg over de 138! Over de Pyhrnpass Strasse reden we via Liezen naar het parkeerterrein van sportcentrum Sezthal dat naast het rangeerterrein en treinstation lag. Een mooi gelegen en rustige plek.

Geschreven door LaikaRiaJan