Vandaag hadden we niets gepland, waren door het sombere weer laat opgestaan, ontbeten rustig en zagen de vlag van de camperplek strak in de wind staan.
Tot op heden hadden we het helemaal niet slecht getroffen met het weer en de temperatuur. Echter de weersvoorspellingen voor de noordwest kust van Bretagne waren de aankomende dagen/week zo slecht, dat we het er snel over eens waren om richting het zuiden te vertrekken. Best jammer, want het was een prachtig gebied om nog veel langer te blijven!
We maakten alles klaar en reden naar de twee service-plekken, die beiden bezet waren met vertrekkende campers. De super grote camper had een heel grote watertank om te vullen en de eigenaar van een bus-camper deed alles zo traag , dat we lang moesten wachten voor wij konden lozen en vullen. We hebben gelukkig geen haast als we reizen!
We reden om half twaalf het terrein af en meteen om de hoek lagen bij Théven en Mehan enorme keien, zelfs tussen de huizen. Op veel akkers groeiden nog steeds groene kolen en de tijd was aangekomen dat het mais eraf werd gehaald. Via Kerlouan en Lesneven over binnenwegen kwamen we op de D770, die we via veel rotondes 28 kilometer volgden. Bij zo’n rotonde was een bakker en Jan parkeerde vanwege drukte bij een leverancierstoegang zodat Ria stokbroden kon kopen. Er was opnieuw een lange rij, want het bleek een bakker met belegde broodjes, pizza’s en allerlei warm te maken etenswaren, vooral bestemd voor mensen die onderweg een snelle hap nodig hadden.
Op de autoweg E60/N165 met soms mooie pluimen in de middenberm zakte de temperatuur naar 16 graden en motregende het soms. Jan maakte veel kilometers en Ria las ondertussen in het 2e deel van de Zeven Zusters. In de buurt van Auray en gelijknamige rivier pauzeerden we, aten een broodje en was de temperatuur weer opgelopen naar 20 graden. Bij wegrijden stond er een behoorlijk in elkaar gereden bus voor wegwerkzaamheden.
Langs Vannes reden we richting Saint-Nazaire waarvan de afslag afgesloten was. Vervolgens kwamen we in een file terecht die na het vliegveld en bij de havens en industrie terrein langzaam oploste.
Er waren tussen haven en de Loire veel mogelijkheden om te parkeren en rijdend naar een plek zagen we mooie muurschilderingen op wat twee minder mooie flatgebouwen.
We vonden vandaag na 295 kilometer een plek met zicht op de lange brug ‘Pont de Nazaire’ over de brede Loire.
In de rivier voeren voor ons langs kustvaarders richting zee of naar de haven, waar ook een enorm cruiseschip lag.
Het plekje waar we stonden, lag voor het gebouw van ‘Sauveteurs En Mer’ de Franse nationale reddingsmaatschappij en bij de pier met een vuurtoren. Vlak naast ons was een oriëntatietafel met verschillende afbeeldingen uit de verhalen van Kuifje / Tintin in Saint-Nazaire, die zich hier in de omgeving van de haven afspeelden. Daarnaast stond een grote stenen obelisk van het menhir-type als gedenkteken van de WO II: het herinnert aan een episode in 1942 dat een Engels schip met explosieven met opzet de havenconstructies vernielde om te voorkomen dat deze door de Duitse marine als basis zou worden gebruikt.
Het motregende even en er ontstond er een prachtige regenboog boven de Loire met de vuurtoren en een vrachtvaarder die naar de haven ging.
Toen het donker was, zagen we overal om ons heen en in de verte witte, oranje gele en rode lampjes.

Geschreven door LaikaRiaJan