Gisteren, dinsdag 14 december, was het opnieuw een prachtdag en hebben we de ochtend besteed aan het zoeken van een fietsenzaak voor de accu van Ria’s fiets. Daarna hebben we heerlijk relaxed uit de wind in de zon gezeten met een t-shirt en korte broek aan. Jan fietste alleen naar het centrum van Mondragone en Ria viel buiten door de warmte al snel in de stoel in slaap. Jan kwam terug met een verse vis die erg leek op een Dorado voor het avondeten. Ria heeft nog even met de voeten in het zeewater gelopen, maar dat was te koud om te zwemmen. ‘s Avonds zagen we de corona persconferentie van Rutte op de televisie met de maatregelen en beperkingen en voelen ons hier prettiger dan in Nederland. Er zijn minder beperkingen en iedereen houdt zich aan de maatregelen en draagt in openbare ruimtes een mondkapje en veel mensen zelfs ook op straat. Jan wil alleen graag die Boosterprik, maar misschien kan hij die hier ook krijgen.
Vandaag, woensdag 15 december was het opnieuw stralend weer en we vertrokken om naar een adres van een fietsenwinkel in Napels te rijden. Er waren prachtige vergezichten vanaf de kust vlak voor Napels, waarbij de Vesuvius al snel in beeld kwam. Eenmaal bij het juiste adres konden we natuurlijk de camper daar nergens kwijt en reden een rondje om 600m voor de fietsenzaak langs de kant te parkeren. Jan ging met de fiets van Ria erheen, terwijl Ria in de camper bleef. Jan kwam na een poosje lopend terug om een kop koffie te drinken, omdat het even duurde om alles na te kijken. Tenslotte bleef Ria’s fiets daar achter en zou Jan gebeld worden met al dan niet een oplossing.
Wij reden naar een camperplek die slechts 19 km verder lag in Ercolano. De afstand was niet groot, maar wat een weg ernaar toe!!
Eerst door het vreselijk drukke oude Napels met tunnels, langs de stevige burcht Castel dell’Ovo en de havens. Vervolgens nog steeds in de drukte over een wegdek met kleine en grote kinderkopjes, kuilen en gaten, waar een trolley bus rijdt, met dubbel geparkeerde auto’s en scooters die links en rechts tussendoor schieten! Die 19 km duurde ‘eeuwen’ met ook nog verkeerslichten erbij en auto’s die uit zijstraten gewoon voor je gaan staan om ertussen te komen. Jan nam dit gedrag al langzaam over, want anders laten ze je wachten tot je een ons weegt!
Eenmaal in Ercolane op ‘Agricamping Stone Vesuvio’ aangekomen, op de helling van de vulkaan Vesuvius, kregen we een mooi plekje en werd zelfs het grasvloerkleed dat voor de camperdeur lag eerst nog door de beheerder uitgeklopt. We bleken vandaag de enige gasten!
Het was na onze lunch jammer genoeg te laat om naar de Romeinse opgravingen van Herculaneum (Ercolano) te lopen, want deze sloot om vijf uur; dan is het hier al bijna donker! Deze opgravingen van een voormalig vissersdorpje dat in het jaar 79 na christus werd getroffen door een uitbarsting van de Vesuvius, ligt aan de andere kant van de vulkaan dan Pompeï. Pompeï werd toen bedekt onder een grote laag as en modder, terwijl Heraculeum werd bedekt door een 20m dikke lavastroom. Dit is ook de reden dat huizen ook veel beter bewaard zijn gebleven dan in Pompeï. De huizen zijn nog redelijk intact, vooral de bovenverdiepingen. Daarnaast bleven veel schilderingen behouden en kun je zelfs hier en daar nog wat meubels zien. Dus als het mogelijk is, willen we dit hier nog heel erg graag bezoeken, want Pompeï hebben we de vorige keer bezocht.
Terwijl we vanaf de camperplaats de heuvel afliepen om in het stadje een paar boodschappen te doen, kregen we telefoon van de fietsenwinkel dat het toch niet gelukt was met hun gereviseerde accu die geen contact maakte en dat ze geen nieuwe accu hebben i.v.m. leveringsproblemen van Bosch. Morgen dus eerst naar de fietsenwinkel in Napels terug, waar we meteen een afspraak hebben gemaakt met nog weer iemand anders waar Jan contact mee heeft gehad. Eigenlijk is die fiets gewoon een luxe probleem!
We haalden lopend vanaf de camperplek enkele boodschappen bij een kleine COOP, niet zoveel want alles moest de heuvel weer mee omhoog! We kwamen langs straten met kerstverlichting bij het zoeken naar een bank, waar Ria geld moest pinnen. Toen we op de schuine en vermoeiende klim weer boven waren, kochten we op de camperplek een eigen gebottelde fles rode wijn, die heerlijk smaakte. Op deze camperplek konden we ook gebruik maken van de wifi en fijn even contact maken met kinderen, kleinkinderen en nog wat anderen.
Daarna smulden we van het heerlijke stuk vlees wat we gekocht hadden.
Om middernacht werd in de buurt vuurwerk afgestoken!

Geschreven door LaikaRiaJan