De enorme Parkeerplaats in Postonja was gisteravond zo goed als leeg en stil, maar in de nacht verstoorde vreselijk slecht weer met windstoten en hevige regen onze nachtrust: wiebelende camper en luid regengeluid. Vanaf zes uur vulde de P weer langzaam en nauwelijks hoorbaar en om acht uur stonden we bijna ingebouwd tussen de geparkeerde auto’s.
Rond negen uur reden we weg over de laatste tolvrije binnenweg achter een grote truck met boomstammen naar de Slowaakse grens richting Rijeka in Kroatië. Zelfs nog even in het zonnetje, maar we hadden het besluit genomen om via de Kroatische tolweg rechtstreeks naar het Zuiden te rijden. Bij Rijeka was het op de hooggelegen autobaan met zicht op de kust erg triest weer, het zeezicht heel grauw en een harde zijwind vanuit het land waaide ons bijna van de weg. Jan had alle moeite om de camper recht te houden. Het was vandaag code oranje (zeer harde windstoten, heftige regenbuien en onweer) en dat hebben we gemerkt. Dit hebben we nog nooit meegemaakt!
De tolweg A1 liep eerst nog een heel eind het binnenland in en daarom halverwege deze weg verlaten om een stuk af te snijden via de 42, die soms aardig smal was met bochten en hoogte verschillen, maar zonder windstoten. Hier zagen we behoorlijke wateroverlast met ver buiten de oevers getreden ‘kleine’ nu kolkende riviertjes, ondergelopen graslanden en ook binnen bij sommige huisjes. Een laag gelegen bedrijf pompte binnengelopen water met behulp van lange slangen een stevige straal de weg op.
Het regende nog steeds toen we opnieuw de tolweg A1 opreden richting Split en het leek iets op te klaren. Toch bleef het vandaag wisselvallig met regen, dikke bewolking, beetje zon en soms opnieuw stevige windvlagen. Ook de temperatuur wisselde van 10 naar bijna 20 en dan weer terug naar 15 of 17 graden. Meestal gingen de temperatuur wisselingen gepaard met heftige wind (de Bora!). We tankten Diesel Plus voor €1,23, ‘vlogen’ langs Zadar en Split tot einde tolweg A1 vlakbij Bosnië.
Het rijden over de prachtige kustweg (de mooiste 1000 km lange motorweg van Europa) in de zon langs een azuurblauwe zee met veel eilanden was er dit keer niet bij! Deze tolweg was gelukkig mooi met veel verlichte tunnels, viaducten voor wolven en beren, grote netjes aangelegde parkeerplaatsen en tankstations met prijzen die overal in Kroatië golden.
We zijn dus helemaal tot einde van deze tolweg gereden voor ruim €40 vanaf Rijeka tot ter hoogte van Ploče of de grens Bosnië.
We staken de Bosnische grens over waar onze papieren bij douane en politie werden gecontroleerd om vervolgens niet ver naar Ljubuški te rijden met een Park4Night plek bij een kerk, een klooster en een museum. Daar aangekomen stond het bomvol met auto’s, want er was kerkdienst en zo vol dat er zelfs mensen buiten stonden. Dus kon Jan de camper niet op het plein maar op het veld ernaast parkeren waar nog een plekje vrij was. Toen de dienst voorbij was, bleven we daar alleen over en kwam er nauwelijks verkeer langs. Het viel op dat de vuilnismannen hier met hun wagen nog tot in het donker aan het werk waren.
Dit verslag hebben we op een andere dag verstuurd, omdat in Bosnië het gebruik van mobiel internet bij ons abonnement buiten de bundel viel.

Geschreven door LaikaRiaJan