Vandaag waren we redelijk vroeg aan het ontbijten, omdat we op de fiets naar Shkodër gingen; in de morgen is het dan minder warm!
Dit fietsen ging Ria goed af, want behalve een hoge brug was alles vlak. Wel belangrijk was om goed aan de zijkant fietsen, want het verkeer raasde langs ons heen. In de drukke hoofdstraat van Shkodër stonden veel auto’s dubbel geparkeerd, maar het grote probleem zijn fietsende Albanezen, meestal ouderen, die de weg voor zichzelf innemen en niet op of omkijken. Automobilisten houden rekening met fietsers! Allereerst reden we naar het centrum bij de moskee, waar de wandelstraat begon maar waar iedereen doorheen fietste. Daar zochten we de Kathedraal van Shkodër, maar kwamen uit bij een grote eenvoudige kerk met veelkleurige afbeeldingen van paters, een moderne afbeelding van de strijd tegen het communisme (Enver Hoxha) en slechts een enkel authentiek stukje onder de verf op de pilaren.
In het autovrije straatje zaten de terrassen vol met jonge mensen en we hadden het idee dat school en/of examens voorbij waren. We zochten ook een plekje en bestelden cappuccino, jus d’orange en twee taartjes erbij; afrekenen €4,60!
Daarna toch nog de Kathedraal van Shkodër, Sint Stephens kathedraal gevonden, die ook heel sober bleek, geen kruisvorm had, maar wel een prachtig plafond. Vooraan hing een grote afbeelding van Moeder Theresa en opnieuw afbeeldingen van paters.
Bij een naastgelegen bakker kochten we heerlijke broodjes voor nog geen 10 cent per stuk. Ook waren we op zoek naar waterschoenen voor Ria, maar dat lukte ons niet. We hebben door heel veel straatjes gefietst en moesten op een gegeven moment op de navigatie van de telefoon de terugweg zoeken. De temperatuur was inmiddels opgelopen naar boven de dertig graden!
Onderweg haalden we nog wat fruit en groente bij een kraam buiten, maar daar waren de prijzen voor Albanese begrippen super hoog; ons terrasbezoek bleek goedkoper dan een kilo kersen. We kwamen langs een rommelig kerkhof, waar een kudde schapen tussen de graven liepen en het gras 'onderhield'.
Terug op de camping maakte Ria nog een praatje met de vrouw die bij de receptie werkte en zij vertelde dat het nu steeds warmer werd en de zon veel kracht had.
In de middag zagen we een donkere wolk vanuit de bergen komen, begon het stevig te waaien en te rommelen en zette Jan de fietsen alvast achterop de camper met het zeil er omheen, maar een wolkbreuk bleef gelukkig uit!
Vanavond voor de laatste keer deze reis heerlijk gegeten bij het camping restaurant met de ondergaande zon op de achtergrond. Vooraf Albanian garlic met homemade bread en vervolgens had Jan ‘mixed fried seafood’ en Ria pizza Romana (tonijn) en beiden ijs als dessert. We namen afscheid van ‘onze’ ober tot volgend jaar en namen nog een extra bakje Albanian Yoghurt (‘tzatziki’) mee voor morgen.
Morgen gaan we richting Bosnië Herzegovina!

Geschreven door LaikaRiaJan